برای طراحی سایت از کجا شروع کنیم ؟

در کل ما دو نوع طراحی وبسایت داریم:

- استاتیک  Static یا ثابت

- داینامیک Dynamic یا پویا

- در مورد سایت های ثابت (استاتیک) بهتره که از Html استفاده کنید و کمی هم CSS  البته اینگونه سایت ها همونجور که از اسمشون پیداست ثابت هستند.

 یعنی نمیشه کاری کرد که مثلا کاربر توشون ثبت نام کنه و برای کاربر های ثبت نام شده امتیازاتی در نظر گرفت و برای همه یکسان نمایش داده می شود.

- ولی سایت های پویا (داینامیک) این محدودیت ها رو ندارد و اگه کاملا حرفه ای باشید می توانید همه کار کنید مثلا سایتتون قابلیت ثبت نام کاربر ها رو داشته باشه و برای هر کاربر در صحفه وب اطلاعات خاص و متفاوت را نمایش دهید یا اطلاعات اونا رو در بانک اطلاعاتی سایت خود ثبت کنید و ...

آمادگی لازم برای طراح سایت شدن:

1- شما باید با محیط اینترنت آشنایی داشته باشید، مرورگرهارو بشناسید، سایتهای زیادی رو دیده باشید، با اصلاحات اینترنتی و وب آشنا باشید و ….

به طور خلاصه خوره اینترنت باشید، این نکته مهمی میتونه باشه. با کامپیوتر هم باید آشنایی داشته باشید، حداقل در حدی که بتونید به راحتی با ویندوز یا سایر سیستم عاملها کار کنید. در ضمن زبان انگلیسیتان هم باید خوب باشه.

2- حالا نوبت HTML هست، باید این رو کامل یاد بگیرید، خیلی هم سخت نیست اگه علاقه داشته باشید و پشتکار خیلی زود میتونید باهاش کار کنید.

3- بعد از اینکه HTML رو یاد گرفتید، میتونید برید سراغ XHTML، خیلی فرق نداره یه سری قوانین داره که باید در کدنویسی اونهارو رعایت کنید.

4- یاد گرفتن نرم افزارهایی مثل DreamWeaver یا Expression Web رو  برای سرعت در کدنویسی توصیه می کنیم.

5- خب حالا که به دنیای زیبای وب پا گذاشتید و کد نویسی رو هم شروع کردید نویت میرسه به کمی رنگ و لعاب دادن. بعد از اینکه HTML رو یاد گرفتید میرید سراغ CSS

CSS برای دادن ویژگیهای ظاهری به سایت و کدهای HTML شماست، با گرافیک اشتباه نگیرید، نسبت به HTML زمان بیشتری برای یاد گیری نیاز داره چون مطالب بیشتری داره و کمی هم پیچیده تر هست. اما یاد میگیرید نگران نباشید.

اگه می خواهید نوع ثابت یا Static استاتیک را انتخاب کنید:

بعنوان یک Web Designer (طراح وب سایت) چه چیزایی را باید بدانیم؟

- آشنایی کامل با HTML و CSS.

- ساخت قالب یک وب سایت با برنامه گرافیکی و تبدیل آن قالب به HTML و CSS.

- آشنایی با نرم افزارهایی مثل: Photoshop – Flash – Illustrator

- دارای خلاقیت و ذوق برای ساخت قالب

- آشنا بودن با گرافیک در وب سایت ها و ساخت انیمیشن

- آشنایی با اصول طراحی در وب و به روز بودن طرح

- Photoshop که همیشه باید باشه، از این نرم افزار برای ساخت قالب سایت، افکتهای ویژه، ساخت دکمه و...

- برای ایجاد جلوه های متحرک هم میتونید از نرم افزار Flash استفاده کنید.

اگه می خواهید نوع پویا یا Dynamic دینامیک را انتخاب کنید:

بعنوان یک Developer (توسعه دهنده وب سایت یا برنامه نویس) چه چیزایی را باید بدانیم؟

- آشنایی کامل با HTML و CSS

- آشنایی کامل با حداقل یک زبان برنامه نویسی Server Side مثل: VB.NET یا C#.NET

- آشنایی با مفاهیم وب و تکنولوژیهای جدید در وب مانند: JQuery

- آشنایی با CMS ها و نرم افزارهای مدیریت محتوا و وبلاگها

- آشنایی با Javascript، HTML DOM، AJAX، XML

- آشنایی کامل با Database ها مثل: MS Access یا SQL server

- آشنایی با Server ها

بعد از طراحی و آماده سازی سایت مان باید چکار کنیم؟

سایت شما آماده معرفی شده به همه مردم جهان هست، همیشه بهتره قبل از نشر نهایی سایت رو  توسط خودتون یا افراد آشنا تست کنید، از همه نظر، اشکالات رو برطرف کنید. بعد از اینکه مرحله تست رو هم انجام دادید باید یک فضای اینترنتی رو اجاره کنید، خب شرکتهای زیادی تو ایران هستن که این خدمات رو ارائه میدن، شما هم بسته به نوع سایتی که طراحی کردید و زبان Server Side استفاده شده میتونید سرویس خودتون رو انتخاب کنید.

بعد از اینکه سرویستون رو انتخاب کردید مرحله آپلود کردن فایلها به سرور میرسه که معمولا از طریق یه نرم افزار به نام FTP Client انجام میشه، چون هم سریع هست و هم اینکه رایگانه.

سایت شما روی اینترنت قرار گرفته و آماده بازدید شده، اما این تازه اول راه هست، راه طولانی و پر پیچ و خم دنیای زیبای وب... ادامه خواهد داشت.

یکی از بزرگترین منابع کمک آموزشی برای طراحی سایت http://www.w3schools.com

پرونده ای در ستایش زندگی واقعی، بدون اپلیکیشن ها

هفته نامه چلچراغ: فکر می کنید اصلا یک بار دیگر بشود دوچرخه سواری را از اول یاد گرفت، از اول چرخ های کمکی را باز کنی و شروع کنی به زمین خوردن و بلند شدن، زمین خوردن توی آسفالت های کوچه و خیابان یا چمن های پارک و بعد اعتماد کردن به کسی که می گوید پشت زین دوچرخه ات را رها نخواهد کرد. دست آخر آن لحظه ای که برمی گردی پشت سرت را نگاه می کنی و می بینی که خیلی وقت است که همراهت را جا گذاشته ای و توانستی خودت تعادلت را روی دو چرخ دوچرخه حفظ کنی.

اگر سال ها هم بگذرد، لذت یاد گرفتن دوچرخه سواری فراموش نشدنی است و بعد از آن هم سر و کله زدن با بزرگترها برای اینکه اجازه دوچرخه سواری تان را در یک روز تابستانی، سر ظهر بدهند هم از خاطر نرفتنی است. حالا هر چقدر به گوش بچه های فامیل می خوانم زودتر دوچرخه هایشان را بردارند و تجربه کنند، کسی گوشش بدهکار نیست. می گویند «که چی؟ حال داری؟ می خوریم زمین. کامپیوتری اش هست، مسابقه دوچرخه سواری ریختم روی تبلت.»

و بعد فکر می کنم نه فقط در دنیای بچه ها و نوجوان ترها که برای تمام دنیای این روزهایمان بدلی ساخته ایم که دلیل موجهی باشد بر تنبلی و تجربه نکردن مان. اصلا از خودتان پرسیده اید آخرین باری که یک مهارت، یک تجربه را برای اولین بار تجربه کرده اید و درش موفق بوده اید، کی بود؟

این پرونده برای این است که شاید بین این دنیای تلفن های هوشمند و شبکه های اجتماعی شما تصمیم بگیرید وقت تازه ای باز کنید برای یک تجربه واقعی تر که هیجان بیشتری برای زندگی تان به همراه بیاورد، سفر کنید، کتاب بخوانید، والیبال دسته جمعی بازی کنید و قبل از همه اینها «وای فای» را خاموش کنید.

هشت اپلیکیشنی که دلایل وجودی شان برایمان سوال است

توی بالا و پایین کردن این اپ استورها، این روزها بیشتر اپلیکیشن ها سعی می کنند مدل تقلبی زندگی را برایمان بسازند و البته وقتی سری به این اپ استندها می زنی، می بینی که چقدر اپلیکیشن ساخته شده است که می توان ساخته شدن شان را توی سریال داستان های باورنکردنی به قضاوت گذاشت. در پایین فهرستی از اپلیکیشن هایی که یا احتمالا بعضی هایمان بهشان عادت کرده ایم یا باورمان نمی شود که کسی توی دنیا به فکرش رسیده باشد تا همچین اپی بسازد، را با هم مرور کنیم.

Pou

امکان دارد آوردن اسم این اپلیکیشن در فهرست اپ هایی که نمی دانیم برای چه ساخته شده اند، عده زیادی را از من عصبانی کند؛ ولی بهتر نیست جای نگهداری از پو و نگران خوراک و پوشاکش بودن از بچه همسایه ای، خواهری، کسی مراقبت کنید. مطمئنا از یک بچه واقعی بیشتر از پو ری اکشن های بامزه خواهی دید! به هر حال این اپلیکیشن را هم لابد برای کسانی ساخته اند که دور  و برشان هیچ موجود زنده ای برای توجه کردن نیست.

سنگ قبر من چه شکلی است؟

می توانید با استفاده از این اپلیکیشن، سنگ قبر متناسب با شخصیت تان را پیدا کنید. همچنین در ادامه اگر از انتخاب اپلیکیشن ناراضی بودید، امکان این را می دهد که خودتان سنگ قبر خودتان را تزیین کنید.

آیا از ترکاندن حباب های ضربه گیرها خوشتان می آید؟

این اپلیکیشن هم توی بازارهای اپ پیدا می شود که شما با این عادتتان بیشتر وقت بگذرانید و امتیاز بگیرید. می توانید با استفاده ازش، ترکاندن حباب ها را تایم بگیرید و رکورد بزنید، می توانید رقابتی با دوستتان به ترکاندن حباب های ضربه گیر مشغول شوید و امتیاز جمع کنید.

فوت کردن شمع

اگر از این دسته افرادی هستید که توی تولدها نمی توانند جلوی خودشان را بگیرند تا صاحب تولد، خودش شمع کیک تولدش را فوت کند، پس این اپلیکیشن را دانلود کنید. حداقل به شما می تواند کمک کند تا به شمع کیک تولد کسی دیگری توی روز تولدش چشم نداشته باشید.

خاموش و روشن کردن فندک زیپو

اگر این تیک عصبی را همراه خود دارید و از صدای باز و بسته کردن فندک زیپو لذت می برید، قانع شدم! حق دارید این اپلیکیشن را دانلود کنید. با لمس کردن صفحه موبایل کالری کمتری می سوزانید تا وقتی که بخواهید خود فندک واقعی را هی خاموش و روشن کنید!

اپلیکیشن آره یا نه

یادتان هست بچه تر که بودیم، وقتی که می خواستیم بدانیم یک کاری می شود یا خیر، دستمان را می گرفتیم توی هوا و بعد چشم های مان را می بستیم و دوتا انگشت اشاره مان را به هم نزدیک می کردیم. اگر انگشت های اشاره به هم برخورد می کرد، تصمیمان را مثبت می گرفتیم و اگر به هم نمی خورد، جوابمان منفی می شد. در واقع این اپلیکیشن انرژی شما را برای بالا بردن انگشت هایتان ذخیره می کند و خودش این کار را به جای شما انجام می دهد!

اپلیکیشن اسم و فامیل

می توانید با استفاده از این اپلیکیشن، روی تبلت خودتان و سایر دوستان از مصرف کاغذ جلوگیری کنید. اپلیکیشن راهنما دارد و اگر کسی با حرف سختی مثل غ شما را آزار داد، می توانید تقلب کنید.

اپلیکیشن فضول گیر

بعد از نصب کردن اپلیکیشن و قفل کردن گوشی تان، اولین نفری که موبایلتان را بردارد و رمزش را نزند، فیلمش را می گیرد و شروع می کند به آژیر زدن؛ بعد هم طی پیامی به کسی که گوشی را به دست گرفته می گوید «فضول! گیر افتادی» و تصویرش را پشت میله های زندان نمایش می دهد. شاید طفلک فقط گوشی خودش را با گوشی شما اشتباه گرفته باشد!

هفت پدیده یا هفت مهارتی که جایگزین مجازی اش به دل ما نمی نشیند

برادرم دارد با موبایلش تمرین زدن پنالتی می کند، بهش می گویم بهتر نیست سرت را بگیری بالا از روی تبلت؟ شاید متوجه فوتبالی شوی که تلویزیون دارد نشان می دهد! که اتفاقا پنالتی هم دارد! دوباره سرش را می انداز پایین و می گوید: «خب» پنالتی بعدی را می زند.

وسط بازی آرژانتین - آلمان هم هر کجا اعصابش به هم می ریزد، دوباره تبلت را روشن می کند و از آرژانتین به آلمان پنالتی می زند و تیم مورد علاقه اش را برنده اعلام می کند. البته نوبت انتقام گرفتن او از من هم می رسد. وقتی وسط مهمانی نشسته ایم، از من می پرسد بهتر نیست جای چت کردن با دوستت، با مهمان های زنده تو مهمانی سر صحبت را باز کنی؟

خلاصه خواسته یا ناخواسته همه ما جای مشغول شدن به اتفاق های واقعی، خودمان را با بدل هایشان گول زده ایم اما قبول کنید که بیشتر از انگشت های یک دست کارهایی هست که هیچ وقت جایگزین مناسبی برایشان توی دنیای اپ استور و باقی استندهای اپلیکیشن ساخته نمی شود. این مطلب صرفا جهت یادآوری است و اول از همه به خودم یادآوری می کنم که:

دوستی!

بهتر است با آدم های واقعی درد دل کنی. درست است که کسی که پشت مانیتور کامپیوتر یا اپلیکیشن وایبر نشسته است هم در آخر یک آدم واقعی است، نه یک ربات؛ ولی هیچ وقت نمی توانید ناراحتی و خوشحالی تان را، آن جور که واقعا حس می کنید، با شکلک های یک برنامه چت به طرف مقابل تان القا کنید.

بعضی هایمان هستیم که ساعت ها با یکدیگر چت می کنیم اما در دنیای واقعی کلمه ای برای گفتن به هم نداریم. از خودتان بپرسید که اگر کسی بخواهد بنا بر تعداد مسیج هایتان در اپلیکیشن های مختلف دوست صمیمی شما را انتخاب کند، آیا این دوست در دنیای واقعی هم همین قدر کنارتان هست؟

بعضی ها می گویند که با این اپلیکیشن ها هیچ وقت تنها نیستی. امکان دارد توی ایستگاه اتوبوس نشسته باشید، با اینترنت موبایلتان به یکی از اپلیکیشن های چت متصل می شوید و با دوستانتان در ساعت انتظار چت می کنید اما این واقعا تعریف درستی است از تنها نبودن؟ 

اپلیکیشن ها، اینترنت و موبایل همه دست به دست هم داده اند تا تعریف «تنهایی» عوض شود. نه تنها تعریف تنهایی، تعریف دوست صمیمی یا خیلی چیزهای دیگر. همه ما بارها اطلاعاتمان را داده ایم دست این تست های شبکه های اجتماعی که با توجه به ساعت های چت کردن با دوستانمان و تعداد لایک ها و کامنت هایی که گرفته ایم، بهمان بگوید بهترین دوستمان چه کسی است.

تعریف تنهایی را اگر توی لغتنامه دهخدا چک کنید، بهتان جواب می دهد «خلوت» و این روزها چقدر تنهایی ما دقیقا همین خلوتی است که دهخدا تعریفش می کند؟ نه تنهایی مان تنهایی است و نه دوستی ها تعریف قدیمی اش را حفظ کرده است!

دستپخت مامان

هیچ وقت با اینترنت و تلفن هوشمند و اپلیکیشن سیر نخواهید شد. اگر جزو آن دسته از افراد هستید که با گذاشتن لپ تاپ روی شکمشان کار می کنند و عقیده دارید این کار، تایم گشنگی تان را به تاخیر خواهد انداخت، باید بگویم که فقط معده دردتان را افزایش می دهد و مرگتان را با امواجش - دور از جان - جلوتر می اندازد. (شاید باور نکنید اما گذاشتن این لپ تاپ روی شکم برای رفع گرسنگی جدی جدی یکی از راه حل های آدم هایی است که نمی توانند از دنیای مجازی دل بکنند! کافی است بپرسید ازشان.)

علاوه بر آن هر چقدر هم با این اپلیکیشن های «دینر داش» و «بست چف» بازی کنید، باز هم آشپزی یاد نخواهید گرفت. نه آشپزی نه مهمانداری. تا غذا توی قابلمه یک بار برایتان ته نگیرد و برنج تان شفته نشود، آشپزی یاد نخواهید گرفت.

برای مهمانداری و باقی قضایا جای اینکه با دختر توی دینر داش مرحله به مرحله گارسونی یاد بگیرید، بهتر است یک بار توی این مهمانی های افطار، پا به پای مادر و مادربزرگ پیش بروید. (دنبال ضرب المثل مناسبی بودم اینجا که به خودم گوشزد کنم که یک سوزن به خودت بزن و یک جوالدوز به بقیه)

پیژامه

اصلا امکان دارد اپلیکیشنی ساخته شود که اندازه پیژامه خود آدم راحت باشد؟ تا حالا به این فکر کرده اید که با این همه برنامه ارتباطی و بازی و ... چقدر از آسایشمان کم شده است؟ چقدر توی هوای این هستیم که ناتیفیکشن های اینستاگرام را چک کنیم و بعد از جواب دادن به مسیج های وایبر، مسیج های واتس اپ را هم سر بزنیم. به قول فامیل دور «من دیگه حرفی ندارم».

فوتبالدستی

تجربه فوتبالدستی و کل کل هایش را اگر داشته باشید، حتی در صورت وجود اپلیکیشن هم باز دلتان نمی خواهد آن را مجازی تجربه کنید. اپلیکیشن و بازی های آنلاین ما را از معاشرت های جمعی تا یک حدی دور کرده اند. بچه ای را می شناسید دور و برتان که «گرگم به هوا» بازی کند این اواخر؟ آخرین باری که وسطی بازی کرده اید کی بود؟ من چهار سال پیش! امسال هم دور هم «او» بازی کردیم، دارت، اسکی، فوتبال و البته همه اش توی محیط غیرواقعی و مجازی که «او» در اختیارمان می گذارد.

نمی دانم اسم «اِستیم» را شنیده اید یا نه، اما می توانید با این برنامه ساعت ها با آدم های دیگر بدون اینکه بشناسیدشان بازی آنلاین کنید و وقت بگذرانید. بازی های گروهی و شرکت توی جمع های اجتماعی، همه و همه کم کم دارد به یک سرچ توی اینترنت و دانلود اپ مشابهش می انجام. نکند که حواسمان نباشد و بازی های گروهی بمیرد!

این اپلیکیشن ها تعریف اجتماع را عوض کرده اند، این روزها زیاد می شنوید اجتماع مجازی و معلوم نیست که می شود به کنار هم قرار گرفتن یکسری چراغ سبز برای شروع یک بازی آنلاین اجتماع گفت یا خیر. پیش از این، اجتماع جمعی از آدم ها بود که کنار هم بگویند و بخندند و بازی کنند!

توپ چهل تکه

یادتان هست؟ توپ می افتاد توی حیاط همسایه و هی 10، 20، 30، 40 می کردیم که کی برود زنگ همسایه را بزند و توپ را پس بگیرد. بعد نوبت می افتاد به یکی از بچه ها، می زد زیر گریه و می گفت حتی اگر بمیرد هم نمی رود زنگ همسایه بداخلاق را بزند و سراغ توپش را بگیرد و می دوید می رفت پیش مامانش.

هیچ کدام از این تجربه ها و زمین خوردن ها را با پنالتی زدن پشت تبلت پیدا نمی کنید. آخرین بازی که چند بچه توی کوچه تان در حال گل کوچک بازی کردن دیده اید کی بود؟ این اپلیکیشن ها تجربه های بچگی را هم دستخوش تغییر قرار داده اند. کمتر بچه ای هست که این روزها با لباس های خاکی و پای زخمی از زمین بازی برگردد خانه! راه و رسم «بچگی کردن» هم با تلفن های هوشمند عوض شده است.

پفک نمکی

فکر کردن به اپلیکیشن پفک نمکی و باقی نوستالژی هایی که با زندگی مان گره خورده هم حتی خنده دار است. اپلیکیشن ها، خاطره بازی ما را کمابیش کم کرده اند. خبری از نامه کاغذی نیست، کمتر کسی دفترچه خاطراتش را باز می کند و چند خطی برای خودش می نویسد و یادگاری دادن به دوستان شده است در حد مسیج کردن یک کارت پستال اینترنتی برای تبریک.

قدم زدن زیر باران

به محض اینکه باران شروع به باریدن می کند، همه از توی خانه هایشان وصل می شوند به یک شبکه اجتماعی و نظرشان را درباره این نعمت الهی استاتوس می کنند. قبلا البته اینطور نبود. باران که شروع می شد، اگر واقعا جزو دسته ای از آدم ها بودید که روزشماری می کنند برای رسیدن روزهای بارانی، آماده می شدید و می رفتید برای قدم زدن اما شبکه های اجتماعی تمام حس و حال ما را از حالت اورژینال بیرون آورده اند و ما به خاطر آنها خانه نشین شده ایم.

کنار گذاشتن تبلت دستت و چند دقیقه زیر باران راه رفتن شاید تصمیمی بین مرگ و زندگی باشد حالا برای بعضی ها؛ یا در جواب بگویند که می توانی همین حالا بروی به یک اپ استور و اپلیکیشن صدای باران، راه رفتن زیر باران، پریدن در چاله های آب، صدای خس خس برگ های پاییزی و غیره را دانلود کنی تا موقع دلتنگی گوش کنی! ولی کجا لذت و تجربه ای را که از یک سفر به دست می آورید، می توانید با چرخیدن توی گوگل مپ و غیره حاصل کنید؟  قدم زدن زیر باران هم همین است. حواستان باشد این دفعه قبل استاتوس ذوق تان از باران و اضافه کردن «فیلینگ هپی»تان بهش، اول چند دقیقه زیرش قدم بزنید تا حس و حالتان واقعی تر شود!

کامپیوتر DNA

نسل جدید کامپیوترها که از بلوک های ژنی ساخته می شوند، DNAComputer نام دارند. این نسل کامپیوترها به خاطر سرعت، مینیاتوری بودن و پتانسیل ذخیره داده شان، جایگزین کامپیوترهای سیلیکونی به شمار می آیند. پژوهش های اخیر در مورد این نسل از کامپیوتر ثابت کرده کهDNA کامپیوترها توانایی حل معادلات پیچیده ی ریاضی و ذخیره سازی داده های بسیاری را دارند.

این نوع کامپیوترها امیدبخش هستند چرا که محدودیت های چیپ های سیلیکونی را ندارند. یک به این دلیل که تولیدکنندگان DNA  کامپیوترها، ذخیره بزرگی از مواد اولیه را دارند چراکه DNA در همه  موجودات زنده یافت می شود ( که به معنای کاهش هزینه هاست). دوم به این دلیل که تولیدکنندگان چیپ های DNA محیط را با پس ماندهای تولیداتشان آلوده نمی کنند و سرانجام اینکه این کامپیوترها بسیار کوچک تر از چیپ های سیلیکونی هستند به طوریکه یک پوند از از چیپ های DNA می تواند تمام اطلاعات کامپیوترهای دنیا را در خود ذخیره سازد. DNA کامپیوتری به اندازه یک قطره اشک که از دروازه های لاجیک DNA بهره می برد از قوی ترین ابرکامپیوتر دنیای امروز قوی تر خواهد بود. چیپ DNA به اندازه یک سکه ظرفیت انجام ۱۰ ترلیون محاسبه همزمان و ذخیره سازی ۱۰ترابایت داده را دارد و این توانایی محاسباتی چیزیست که چیپ های سیلیکونی از انجام آن ناتوان بوده اند. همانطور که می بینید مساله ریاضی که انجامش برای چیپ های سیلیکونی سال ها طول می کشد با استفاده از چیپ های DNA تنها چند ساعت وقت لازم دارد. بنا به همین دلایل به نظر می رسد اولین استفاده ها از این نسل در کدگشایی، مقاصد مسیریابی و دیگر شبیه سازی های پیچیده  سازمان های دولتی باشد.

اولین کسی که به DNA به عنوان جایگزین چیپ های سیلیکونی نگاه کرد لئونارد ادلمن دانشمند کامپیوتر دانشگاه کالیفرنیای جنوبی بود. آزمایشی در سال ۱۹۹۴ از DNA برای حل مسایل پیچیده ریاضی استفاده کرد حاصل کتاب بیولوژی مولکولی ژن نوشته ی جیمز واتسون بود.

این نسل کامپیوترها از گیت های لاجیک بر پایه DNA استفاده می کنند. این گیت های لاجیک بسیار شبیه همان چیزیست که در کامپیوترهای امروزی به کار رفته تنها با این تفاوت که ترکیبی از سیگنال های ورودی و خروجی هستند. در تکنولوژی امروزی گیت های لاجیک، کدهای دودویی از ترانزیستورهای سیلیکونی تبدیل به دستورالعمل هایی می شوند که توسط کامپیوتر قابل اجرا هستند. DNA کامپیوترها از سوی دیگر، از کدهایDNA به جای سیگنال های الکتریکی به عنوان ورودی دروازه ها استفاده می کنند. چون DNA کامپیوترها، در مراحل اولیه هستند شاید هنوز خیلی زود باشد که بتوانیم از آن استفاده موثر بکنیم.

منبع: یاد بگیر دات کام، ترجمه میلاد خراسانیان

از سیر تا پیاز نظم دادن به آشپزخانه!

آشپزخانه: بزرگ یا کوچک فرقی نمی‌کند، یک آشپزخانه باید بیش‌ترین کارایی ممکن را داشته باشد، خواه برای صرف وعده‌های غذایی یا خواه برای تفریح و سرگرمی. در دسترس بودن مهم‌ترین عنصر است. و عنصری که در همه جا سودمند است، خواه یک سرآشپز ماهر باشید یا فقط مشغول آماده کردن یک ساندویچ ساده باشید، فضاهای نگهدارنده است.

 

طراحی آشپزخانه‌ای با کارکرد عالی نیازمند دانش عمیقی از نیازها و عادات کاری منحصربه‌فرد شماست. در یک آشپزخانه بزرگ، وقتی مشغول آماده کردن غذا هستید نباید مجبور باشید برای انجام کارها از این سوی آشپزخانه به آن سو بروید. در یک آشپزخانه کوچک وقتی مشغول انجام کاری هستید بی‌نظمی آزاردهنده است. وسایل کشویی می‌توانند به طور فزاینده‌ای کارایی آشپزخانه شما را افزایش دهند.

کابینت‌های کشویی مخصوص ادویه‌جات باعث استفاده بهینه و درست از فضا می‌شوند. در طراحی آن‌ها از اکسسوری های زیبا استفاده کنید (مانند عکس بالا) تا ظاهر آشپزخانه شما زیبا به نظر برسد.

برای زیباترشدن کابینت‌های کشویی مخصوص ادویه‌جات می‌توانید فضای درونی آن را از ماده دیگری بسازید تا کنتراست زیبایی بین این قسمت و فضای جلویی کابینت ایجاد شود.

ساخت کابینت کشویی مخصوص لوازم آشپزخانه برای نگهداری از قاشق‌ها، کف‌گیرها، و دستکش آشپزی استفاده خلاقانه‌ای از ایده کابینت‌های کشویی است. سعی کنید سطحی که لوازم در آن قرار می‌گیرد فلزی و سوراخ دار باشد تا خیال شما از دسترسی ساده به آن‌ها راحت شود.

کابینت‌های کشویی هم‌چنین مناسب نگهداری وسایل بهداشتی است چراکه نه در دید هستند و نه بوی آن‌ها در فضا پخش می‌شود.
 

کابینت‌های کشویی مرتفع حتی فضاهای نگهدارنده بیش‌تری در اختیار شما قرار می‌دهند و در بعضی موارد می‌توانند به عنوان انباری آشپزخانه عمل کنند. می‌توانید برای راحتی حرکت این کابینت‌ها تعداد چرخ‌های زیر آن‌ها را افزایش دهید.

آشپزخانه در گوشه‌‌ای از این آپارتمان کوچک قرار گرفته است. تمامی عناصر مورد نیاز مانند یخچال، پیش‌خان، سینک، فریزر، مایکروفر، و ماشین ظرف‌شویی به زیبایی در کنار هم قرار گرفته‌اند. حتی میز غذاخوری هم هنگام صرف غذا به صورت کشویی از دیوار کنار آشپزخانه بیرون می‌آید.
 

آشپزخانه بالا نمونه‌ای عالی از کنار هم قرار گرفتن زیبایی و کاربردی بودن است. درهای کابینت‌ها به صورت عمودی باز و بسته می‌شوند و به همین دلیل فضای زیادی را اشغال نمی‌کنند و در این فضای بسیار کوچک وسایل مورد نیاز را به راحتی در اختیار شما می‌گذارند.

طراحی قفسه‌های شیشه‌ای در این آشپزخانه تحسین برانگیز است چراکه به شما این اجازه را می‌دهد که از وسایلی که در پشت ردیف اول وسایل در درون قفسه‌ها قرار دارند مطلع شوید.

در این فضا نیز همین ایده اما به صورت درهای مرتفع که وسایل درون کابینت‌ها را پنهان می‌کند مورد استفاده قرار گرفته است.

با کوچک‌تر شدن آشپزخانه‌ها نگهداری از وسایل آشپزی مانند سینی‌ها، بشقاب‌های شیرینی‌پزی، قالب‌ها، و غیره کار مشکلی می‌شود. استفاده از کابینت‌ها چند قسمتی (مانند عکس بالا) راه‌حل این مشکل است.

در فضاهای کوچک، برای افزایش راحتی، هر وسیله باید چند کارکرد داشته باشد. در عکس بالا از چاپ‌گر که در درون کابینت کشویی قرار گرفته زمانی استفاده می‌شود که نیمکت تبدیل به فضای کار ‌شود. ایده‌های نظیر این ایده زندگی را در فضاهای کوچک راحت‌تر و زیباتر می‌کند.

با استفاده از یک کابینت مفصلی اسفنج‌ها، برس‌ها، و دیگر وسایل کوچک را پنهان کنید. کابینت زیر سینک معمولا بی‌فایده و ناکارآمد است. کابینت عکس بالا کاربردی‌تر و زیباتر است.

دلیلی ندارد که درها همیشه رو به بیرون باز شوند بلکه می‌توانند رو به بالا باز شوند. از همین ایده در این آشپزخانه استفاده شده است: یک قفسه مفصل‌دار در درون کابینتی که درِ آن رو به بالا باز می‌شود. از چنین فضایی می‌توان برای نگهداری از وسایل برقی کوچک (هم‌زن، مخلوط‌ کن) استفاده کرد. 

درهایی که به سمت بالا باز می‌شوند در فضاهای کوچک که باز شدن در به بیرون ممکن است ایجاد مانع کند بسیار سودمند و کارآمد هستند.

در این آشپزخانه از یک در یک‌تکه به‌جای در دو تکه در کابینت مخصوص ظروف پایه‌دار استفاده شده است. استفاده از چنین دری ظروف پایه‌دار را بهتر نمایان می‌کند و به راحتی می‌توان یکی از آن‌ها را انتخاب کرد.

این کابینت زیباترین کابینت کشویی است که تا به حال دیده‌ام.

منبع: houzz | ترجمه شده توسط تحریریه چیدانه

تایپوگرافی

تایپوگرافی در واقع هنر چیدمان حروف برای رسیدن به یک زبان تصویری می باشد. هنرمندی هندی به نام Arun Raj بوسیله تایپوگرافی آثار زیر را بوجود آورده است.