اشتباهات رایج در زبان انگلیسی

در این مطلب اشتباهات رایج زبان انگلیسی در بیان و دریافت مطلب و مفهوم صحیح کلمات را به نمایش قرار می دهیم. این شباهت های تلفظی بعضا مورد خطا گرفته می شود و خیلی خوب است که ذهن شما با تصویر آن ها به صورت یک دسته در کنار هم آشنا شود.

to = I'm going to London.

to = It's ten to three.

two = I can count: one, two, three.

too = Sarah likes cats. I like them too.

too = The music is too loud.

here = Don't look there, your book is here.

hear = Speak louder, I can't hear you.

hair = She's got long hair.

her = It's her book.

witch = That old lady is a witch.

which = Which of these books is yours.

with = I'm going to the cinema with my friends.

white = I'm wearing a white T-shirt.

now = I don't want to wait, I want it now.

no = Is your answer yes or no?

know = I don't know the answer. 

50راه جادویی برای یادگیری سریع زبان انگلیسی

1 - از اشتباه کردن در زبان انگلیسی نترسید. 

با اعتماد به نفس کامل انگلیسی صحبت کنید و اجازه دهید دیگران اشتباهات شما را اصلاح کنند.( بالاخره یک روز اشتباهات شما تمام می شوند. )

2 - اطراف خود را از چیزهای انگلیسی زبان پر کنید.

خود را در محیط کاملا انگلیسی زبان قرار دهید. همه چیزهایی که با آن ها در ارتباط هستید ( دوستان ، کتاب ، اخبار ، فیلم و .....). بهترین روش روانی در مکالمه ، صحبت کردن است.

3 - هر روز انگلیسی تمرین کنید. 

برای خود یک برنامه ریزی مطالعه زبان انگلیسی انجام دهید و مقدار زمان مطالعه انگلیسی هر روز را مشخص و خود را موظف به انجام آن بدانید. مطالعه انگلیسی باید جزئی از برنامه های روزانه شما قرار گیرد.

4 - با دوستان و خانواده خود برنامه مطالعه زبان انگلیسیتان را در میان بگذارید.

از آن ها بخواهید تا شما را مجبور به اجرای برنامه خود سر وقت مشخص کنند و البته اجازه ندهید برای شما مزاحمتی در موقع مطالعه ایجاد کنند.

5 - بر روی هر چهار مهارت انگلیسی ( گفتاری ، شنیداری ، نوشتاری ، خواندن ) تمرین کنید.

هر چهار مهارت برای یادگیری بهتر شما نیاز است. 

6 - یک دفترچه یاداشت مخصوص کلمات جدیدی که یاد می گیرید درست کنید . 

کلمات جدید را حداقل 3 بار در مثال های مختلف در حال صحبت کردن استفاده کنید تا کاملا بر آن مسلط شوید.

7 - کلمات جدید را حفظ نکنید . در مثال یاد بگیرید.

حفظ کردن کلمات یک روش رایج برای شرکت در امتحان است و معمولا پس از مدتی بیشتر مطالب حفظ شده بعد  امتحان ازحافظه پاک می شود.

8 - از بهترین زمان یادگیری خود در طول روز استفاده کنید.

ساعات یادگیری در افراد متفاوت است . مثلا عده ای صبح زود بهتر یاد می گیرند . عده ای بعد از ظهر و عده ای در ساعات شب . زمان یادگیری خود را پیدا کنید.

9 - بعد از هر دوره مشخص از خود امتحان بگیرید.

شما متوجه خواهید شد که اگر برای امتحان بخواهید مطالعه کنید، خود را ملزم به خواندن می دانید.

10 - برای خود اهداف انگیزشی مشخص کنید و آن ها را برای خود تکرار کنید.

مثلا به خود بگویید بعد ار یادگیری زبان انگلیسی چه کارهایی می توانید انجام دهید. ( شغل جدید ، ارتباطات جدید و .....) . یا چگونه کیفیت زندگی شما با دانستن زبان انگلیسی بهبود پیدا می کند .

11 - یک هدف دراز مدت برای خود اتنخاب کنید .

تمرکز خود را بر نحوه رسیدن به هدفتان بگذارید.

12 - همچنین یک هدف کوتاه مدت برای خود انتخاب کنید.

پاداشی را برای هدف کوتاه مدت خود مشخص کرده و پس از دستیابی به آن هدف به خود جایزه بدهید.

13 - به خود بگویید که زبان انگلیسی را به خاطر علاقه مطالعه می کنید نه از سر اجبار.

 شرایطی را برای خود فراهم سازی که یادگیری زبان انگلیسی یک تمایل قلبی باشد نه از سر زور و اجبار. زبان می خوانید چون خودتان می خواهید.

14 - بهترین روش و متد مطالعه و یادگیری که قبلا برای شما جواب داده است را شناسایی و بکار بگیرید.

درباره روش های یادگیری خود که فکر می کنید بهتر از دیگران هستید را پیدا کنید.

15 - این مهم است که شما چگونه زبان یاد می گیرید.

عده ای ترجیح می دهند در گروه و به صورت ارتباط با افراد مختلف زبان یاد بگیرند. ولی برخی هم ترجیح می دهند در محیط آرام و ساکت و به صورت انفرادی مطالعه زبان داشته باشند.

16 - از دیگران کمک بگیرید.

اگر شما چیزی را نمی دانید و یا در رابطه با موضوعی شک دارید، بهتر است از معلم یا هم کلاسیهای خود که دانش بالاتری دارند بپرسید.

17- دوره، دوره، دوره، فقط دوره کنید.

هر مطلبی که قبلا یادگرفته اید را صدها بار برای خودتان دوره کنید.

18 - اصلا کار خوبی نیست که برای مطالعه، از 30 دقیقه بیشتر وقت بگذارید.

زمانبندی مطالعه خود را طوری تنظیم کنید که هر نیم ساعت یکبار ، استراحت کوتاهی داشته باشید و از هوای تازه استفاده و به عضلات پاهای خود استراحت دهید.

19 - برای رفتن به سطح بالاتر عجله نکنید.

فقط روی سطحی که در حال حاضر هستید تمرکز کنید و از توجه به اسم سطح زبان خود، خودداری کنید.

20 - به جای تماشای تلویزیون، دی وی دی تماشا کنید.

فیلم ها و منابع انگلیسی زبان خود را از طریق دی وی دی یا چیزهایی که بتوانید در حین اجرا نگه دارید ، تماشا کنید که اگر قسمتی از فیلم را متوجه نشدید برگردید و دوباره تماشا کنید.

21- تماشای تلویزیون برای زبان آموزان سطح بالا مناسب است.

تماشای تلویزیون به زبان انگلیسی فقط این اجازه را به شما می دهد که یک بار آن را گوش کنید.این روش برای زبان آموزانی که می خواهند لهجه خور را قوی تر کنند مناسب است.

22- داستان های کوتاه انگلیسی مطالعه کنید.

معمولا در بازار کتاب های سطح بندی شده زیادی وجود دارد که برای سطوح مختلف طبقه بندی شده اند.کتاب مناسب سطح زبان خود را خریداری کرده و آن را تا آخر مطالعه کنید. بعد از اتمام کتاب حس زیبایی را به شما میدهد. امتحان کنید.

23- کتاب های انگلیسی کودکان کلمات آسان تری دارند.

کتاب های کودکان حاوی کلمات آسان تری هستند که برای خواندن خصوصا زبان آموزان سطوح پایین تر مناسب می باشند.

24- روزنامه انگلیسی مطالعه کنید.

روزنامه های محل های مناسبی برای یافتن ساختار جملات پسیو می باشند که شما می توانید آن ها را مطالعک کرده و ساختارهای پسیو و اکتیو آن را مشخص کنید.

25- ابتدا معنی کلی کلمات جدید را بخوانید.

همیشه برای یادگیری کلمات جدید اول معنی آن ها را در دیکشنری انگلیسی به انگلیسی جستجو کنید.

26- برای فهمیدن معنی کلی کلمات جدید، معنی کلمات کلیدی به کار رفته در توضیح لغت را پیدا کنید.

 اگر معنی کلی لغات جدید را متوجه نشدید ، کلمات کلیدی مورد نیاز در توضیح کلمات را پیدا کنید.زیرا این کلمات تقریبا هم معنی لغت مورد نیاز شما هستند. در آخر برای درک بهتر معنی در دیکشنری انگلیسی به فارسی، معنی دقیق آن را بیابید.

27- معنی کلمات را حدس بزنید.

 سعی کنید معنی کلمات به کار رفته در جمله را، در همان متن حدس بزنید.

28- دایره لغات خود را بزرگ و بزرگتر کنید.

هر چه قدر کلمه بیشتر بدانید ، راحتر معنی کلمات را متوجه می شوید.

29- اشکال مختلف کلمات را یادبگیرید.

وقتی کلمه جدیدی را یاد می گیرید، فرم های اسم ، صفت، فعل و قید آن ها را نیز پیدا کنید.

(Beautiful (adjective), beauty (noun), beautifully (adverb

30- با پیشوند و پسوند کلمات آشنا شوید.

پیشوند و پسوند کلمات کمک می کنند ساختار لغات برای شما آشنا باشند و در نتیجه راحت تر آن ها را یاد می گیرید.

31- استرس تلفظ صحیح کلمات را یاد بگیرید.

انگلیسی برخلاف زبان ژاپنی و فرانسه از استرس( فشار) بر روی بخشی از کلمات برای تلفظ برخوردار است.سیلاب های کلمات را بشمارید و استرس صحیح را یر روی سیلاب ها یاد بگیرید.

32- هر وقت می توانید از زبان انگلیسی استفاده کنید.

از هر فرصتی برای یادگیری و صحبت کردن انگلیسی استفاده کنید. به همین سادگی!

33- انگلیسی را به فارسی ترجمه نکنید.

هرگز حتی در ذهن خود از ترجمه انگلیسی به فارسی یا فارسی به انگلیسی پرهیز کنید. 

34- با خود انگلیسی صحبت کنید.

در هر کجا در طول روز با خود انگلیسی صحبت کنید.( البته تو جاهای شلوغ مثل اتوبوس مواظب مردم باشید صدایتان را نشنوند. چون امکان دارد فکر کنند شما دیوانه شده اید!)

35- انگلیسی را انجام دهید!

شما نمی توانید زبان انگلیسی را از کتاب یاد بگیرید.باید انگلیسی را مانند یادگیری رانندگی انجام دهید.

36- بهترین راه یادگیری گرامر در صحبت کردن انگلیسی است.

گرامر را در صحبت کردن یاد بگیرید.

37- دفترچه خاطرات انگلیسی درست کنید.

برای خود اتفاقات روزانه را به صورت خاطره به زبان انگلیسی یادداشت کنید.ابتدا با جملات کوتاه شروع کنید.سپس روزانه آن را گسترش دهید تا به نوشتن هر روز عادت کنید.

38- از وب سایت های اجتماعی انگلیسی زبان استفاده کنید.

در وب سایت های یادگیری زبان انگلیسی عضو شوید و نظرات خود را با دیگر زبان آموزان به اشتراک بگذارید.

39- واقعا اگه می خواهید راحت صحبت کنید، به انگلیسی بنویسید.

همه ایده های خود را درباره موضوعات مختلف که به ذهنتان می آید، روی کاغذ نوشته و سر فرصت درباره هرکدام به زبان انگلیسی چند خط بنویسید.

40 - اصلا نگران اشتباهات گرامری و دیکته ای خود در نوشتن نباشید.

بدونی نگرانی متن کامل خود را درباره موضوع انتخابی نوشته و سپس برگردید و دوباره نوشته خود را صحیح کنید.می توانید از یک معلم برای تصحیح کمک بگیرید.

41 - به علامات نوشتاری مثل کاما توجه کنید.

علامات نوشتاری می توانند معنی کلی متن را تغییر دهند.به مثال زیر توجه کنید:

woman without her man is nothing” and “A woman: without her, man is nothing”

تفاوت را مشاهده کردید. پس مراقب باشید.

42 - به انگلیسی آواز بخوانید!

به دنیا صدای زیبایتان را نشان دهید. موزیک های انگلیسی را یاد بگیرید و به همراه آن ها با صدای بلند بخوانید.با این کار شما روانی در صحبت و لحن کلام را یاد می گیرید. کی حاضر شروع کنه!؟

 43 - یک دوست اینترنتی انگلیسی زبان پیدا کنید.

با توجه به گسترش ارتباطات و برنامه های ارتباطی موجود ، پیدا کردن یک دوست از راه دور بسیار ساده به نظر می آید. اگر با دوستتان نمی توانید انگلیسی صحبت کنید، این تازه بهترین اتفاق است که رخ داده! 

44 - سی دی و ترکهای انگلیسی گوش کنید.

گوش کنید ، تکرار کنید، گوش کنید ، بنویسید، گوش کنید و به لحن و ریتم گفتار توجه کنید. و در آخر دوباره گوش کنید.

45 - یک رادیو داشته باشید!

در خانه حتما یک رادیو داشته باشید که شبکه های انگلیسی زبان را دارد. هر چند زیاد گوش نمی کنید ، ولی داشته باشید حداقل یک نوع تمرین محسوب می شود.

46 - برای تقویت دیکته گوش کنید و بنویسید.

به سی دی یا دوست خود گوش کنید و هر چه او می گوید را بنویسید.

47 - شجاع باشید و صدای خودت را ضبط کن . 

معمولا کسی از شنیدن صدای خود ، خوشش نمی آید. ولی شما شجاع باشید و صدای خود را ضبط کنید. سپس به لهجه و ریتم صدای خود توجه کنید. با این کار تا حدودی متوجه اشتباهات خود می شوید.

48 - اگر معلم خوبی دارید، صدای او را در هنگام صحبت کردن ضبط کنید. 

با این کار به راحتی می توانید چندباره درس را دوره کنید و به لحن معلم خود عادت کنید.

49 - از دیکشنری انگلیسی به انگلیسی استفاده کنید.

به هیچ عنوان جملات انگلیسی را به فارسی ترجمه نکنید. بگذارید مغزتان به انگلیسی فکر کردن عادت کند.

50 - دیکشنری انگلیسی به انگلیسی ترسناک نیست!

اگر فکر می کنید دیکشنری انگلیسی به انگلیسی ترسناک به نظر می رسد، دیکشنری مناسب سطح خود را پیدا کنید. از اول ، دیکشنری یادگیری پیشرفته ( Advanced) نگیرید که ترسناک به نظر برسد.

«کافه گفت و گو» / چرا زبان انگلیسی ما این قدر ضعیف است؟ چاره چیست؟

واقعاً نیاز به زبان انگلیسی در جامعه ما چقدر است؟خودتان چقدر این نیاز را احساس می کنید؟ خاطره ای در این باره دارید؟چه می توان کرد که مردم ایران نیز همانند برخی کشورها به زبان انگلیسی مسلط باشند؟اگر منتقد ترویج آموزش انگلیسی هستید دلیل تان چیست و اگر موافقید چرا؟

تجربه‌ من در آموزش و یادگیری زبان انگلیسی

 محمدرضا شعبانعلی را کاربران عصرایران خوب می شناسند. مطالب او درباره مدیریت و مهارت های زندگی و نیز صدایش در رادیو عصرایران برای عصرایرانی ها بسیار آشناست. او انگلیسی را خوب صحبت می کند و کتاب های انگلیسی را مانند کتاب های فارسی سریع و روان می خواند. جالب این که او نه بزرگ شده کشورهای انگلیسی زبان است و نه در دوران کودکی و نوجوانی به کلاس زبان رفته است. تجربه بسیار موفق او در یاد گیری زبان انگلیسی آنقدر جالب و آموزنده است که عصرایران حیفش آمد آن را از خوانندگانش دریغ کند. آنچه می خوانید از سایت شخصی شعبانعلی است که تجریه اش در یادگیری زبان انگلیسی را مطرح کرده است:

یادگیری زبان انگلیسی دغدغه‌ی بسیاری از ماست. بسیار پیش آمده که از من می‌پرسند زبان را چگونه بیاموزیم؟

قبل از اینکه توضیحات آموزشی بدهم چند نکته لازم است:

۱)  من تا کنون نتوانسته‌ام کلاس آموزش زبان شرکت کنم. زمانی پولش نبود و این روزها وقتش. البته همیشه از همکارانم برای شرکت در این کلاسها حمایت کرده‌ام.

۲) مهارت زبان من هنوز هم خوب نیست. بنابراین شاید توصیه‌های من بهترین نباشد. البته یک بار از هم از روی بیکاری تافل دادم که تا آنجا که به خاطر دارم از ۱۲۰ نمره حدود ده نمره کم آوردم که ظاهراً میگویند خیلی بد نیست. اما در حرف زدن لهجه‌ی مزخرف مخصوص خودم را دارم! (نه آمریکایی نه بریتیش) و در نوشتن گاهی خطاهای گرامری دارم. اگر چه واقعیت این است که در خواندن متون انگلیسی از فارسی سریع‌تر هستم.

۳)‌ روشی که من اینجا مطرح می‌کنم کاملاً شخصی است. نمی‌دانم برای دیگران هم مفید است یا نه. اما من از راهنمایی با این روش شروع کردم و از زمانی که در حدود ۲۰ سالگی با گروههای مختلف از کشورهای دیگر مواجه شدم تا امروز، همیشه جلساتم را خودم مدیریت کرده‌ام و بسیاری از اوقات نیز نقش مترجم همزمان را داشته ام. بنابراین گفتم در اینجا این روش را شرح دهم تا شاید برای دیگران هم مفید باشد:

گام صفر: وسواس را کنار بگذارید.

افراد زیادی آماده‌اند تا برای شما در یادگیری زبان (آگاهانه یا ناخودآگاه)‌ مشکل ایجاد کنند!

سریع از شما می‌پرسند: از روی کدام کتاب می‌خوانی؟ کدام کلاس می‌روی؟ لهجه‌ی آمریکایی را ترجیح میدهی یا بریتیش را؟ وااااای! لهجه‌ات فاجعه است! لحنت خراب است. Big با Large فرق دارد! ‌کاربرد Between و Among متفاوت است و …

شاید حرفهای این دوستان درست باشد. اما یک مشکل وجود دارد. ما در زبان خودمان هم هزار جور غلط و اشتباه داریم. کلمات فارسی را با پسوند عربی جمع می‌بندیم. تلفظ‌های متفاوت داریم. کنایه‌ها و ضرب‌المثل‌هایی داریم که صد کیلومتر آن طرف تر کسی متوجه نمی‌شود. لهجه‌های اقوام دیگر را مورد شوخی قرار می‌دهیم! پس اینها نمی‌تواند مانع یادگیری باشد. دوستی داشتم که یک بار به من گفت: در تلفظ کلمات راحت باش. هر چقدر که پرت و پلا هم تلفظ کنی میتوانی روستایی را در آمریکا یا انگلیس بیابی که آن واژه را مثل تو تلفظ کنند!

ضمناً اگر مصاحبه‌های بی بی سی و سی ان ان و شبکه‌های بزرگ جهان را ببینید خواهید دید که بسیاری از افراد با اعتماد به نفس کامل و با نادرست ترین و غیر قابل فهم ترین لهجه صحبت می‌کنند. پس اعتماد به نفس داشته باشید! به من هر وقت می‌گویند آمریکن صحبت می‌کنی یا بریتیش؟ میگویم: ایرانیش!

گام اول: نقش کلمات در مکالمه به زبان انگلیسی یا هر زبان دیگر

به هر حال بدون شناخت کلمات نمی‌توان به زبان دیگری حرف زد! اما اینجا آن قانون معروف ۸۰-۲۰ وجود دارد. با ۲۰٪ تلاش نسبت به حرفه‌ای ترین کسانی که به زبان خارجی مسلط هستند، می‌توانیم ۸۰٪ توانمندی آنها را کسب نماییم. پیشنهاد من قبل از هر کاری، مراجعه به لیست ۱۰۰۰ کلمه‌ی پرکاربرد انگلیسی است. من این لیست را برای شما گذاشته‌ام:

۱۰۰۰ کلمه که در انگلیسی بیش از همه‌ی کلمات کاربرد دارند (روی این لینک کلیک کنید)

یک سوم کل نوشته‌های انگلیسی جهان فقط با همان ۲۵ کلمه‌ی اول لیست اشغال شده است! اگر ۱۰۰ کلمه‌ی اول را بدانید نیمی از کل متون انگلیسی جهان را می‌فهمید! و ۳۰۰ کلمه‌ی اول ۶۵٪ از کل نوشته‌های مکتوب انگلیسی را به خود اختصاص می‌دهند. پیشنهاد می‌کنم ترجمه‌ی تک تک این لغت‌ها را پیدا کنید و به تدریج آنها را حفظ کنید.

گام دوم: دفتر خاطرات روزانه

یکی از مشکلاتی که در آموزش رسمی زبان وجود دارد این است که نخستین درسهای زبان در اکثر کتابها با مراجعه به فرودگاه و هتل و تاکسی و پاس کنترل و … آغاز می‌شود. این درحالی است که ما به ندرت به این مکالمات نیاز داریم. به همین دلیل، این مکالمات خیلی زود به فراموشی سپرده می‌شوند. اگر گام اول را انجام داده‌اید (حالا نمی‌گویم هر هزار کلمه اما لااقل ۳۰۰ کلمه‌ی اول را حفظ هستید) هر روز یک پاراگراف گزارش کار روزانه‌ی خودتان را بنویسید.

اینکه از صبح چه کار کرده‌اید. کجا رفته‌اید. چه اتفاق‌های خوب یا بدی افتاده و …

هر جا هم که لغت خاصی را نمی‌دانستید فارسی بنویسید. مثلاً میخواهید بنویسید فکر می‌کنم خیلی بی‌ادب بودم… اما معادلی برای بی ادب نمی‌شناسید. بنویسید:

بی ادب I think I was so

شاید به نظرتان این کار مسخره باشد. اما اثر مهمی دارد:

شما به تدریج می‌فهمید که در زندگی روزانه‌ی خود به کدام واژه‌ها بیشتر نیاز دارید. ضمن اینکه ممکن است فرصت کنید و از داخل دیکشنری‌های فارسی به انگلیسی واژه‌ی مناسب را پیدا کنید. اگر هم نشد مهم نیست. همیشه جایی در مغز شما باز می‌ماند که: «من معادل انگلیسی بی ادب را نمی‌دانم!». اولین بار که یک جا در یک متن با این واژه برخورد کنید به دلیل اینکه مغز شما مدت طولانی در ناخودآگاه منتظر این واژه بوده، بلافاصله آن را میبیند و به خاطر می‌سپارد و بعید است به زودی آن واژه را فراموش کنید.

گام سوم: نقش گرامر در یادگیری زبان

کمتر فارسی زبانی را می‌بینید که بتواند گرامر زبان خودش را توضیح دهد. هنوز هم تفاوت ماضی استمراری و حال ساده و ماضی بعید و … را خیلی‌ها نمی‌دانند. به نظر می‌رسد یادگیری گرامر به صورت مجموعه‌ای از فرمول‌ها، کاری زمان‌بر و کم خاصیت باشد. ضمن اینکه به شدت «فرار» محسوب می‌شود. ما در زبان مادری خودمان، گرامر را از روی «زشتی و زیبایی جملات» می‌فهمیم. «دلم خواهد خواست برویم ساندویچ می‌خوردیم!» جمله‌ی نادرستی است. نه فقط به دلیل عدم تطبیق زمان افعال. بلکه به دلیل اینکه این جمله «زشت» است و ما تا کنون آن را ندیده‌ایم.

من برای یادگیری گرامر، از اول راهنمایی تا امروز، روزانه یک پاراگراف متن انگلیسی را از روی کتاب یا مجله یا اینترنت، بازنویسی می‌کنم. با این کار به تدریج ذهنم قضاوتی در مورد زشت و زیبا بودن جملات پیدا می‌کند که می‌تواند در درست‌تر حرف زدن کمکم کند.

گام چهارم:  ایجاد انگیزه در یادگیری زبان

خواندن متن‌های طولانی خیلی انرژی و حوصله می‌خواهد. به نظر من از متن‌های کوتاه شروع کنید. نقل قول‌ها عالی هستند. اگر موضوع خاصی مورد علاقه‌ی شماست یا فرد خاصی مورد علاقه‌تان است در سایت‌های نقل قول، جملاتی مربوط به آن فرد یا موضوع را پیدا کنید و یادداشت کنید. ممکن است بعضی جملات را متوجه نشوید. مهم نیست. بدون نگرانی به سراغ جملات دیگر بروید.

اشتباهات رایج در مکالمه زبان انگلیسی

(شامل نکات مهم در بخش شفاهی امتحانات TOEFL, IBT, IELTS)

عوامل متعددی در نتیجه امتحانات شفاهی موثر هستند که بعضی از آنها کاملاً به ابعاد روانشناسی امتحان بستگی دارند و کمتر با ساختارهای گرامری و یا انتخاب کلمات سر و کار دارند. امّا این عوامل تاثیرات محسوسی در شیوایی و بلاغت کلام ایفا می کنند.

برای مثال نوع نشستن متقاضی امتحان می تواند در نتیجه امتحان شفاهی وی موثر باشد. افرادی که در هنگام امتحانات شفاهی دست خود را زیر چانه خود قرار میدهند و یا با پاهای خود به زمین فشار می آورند و یا مکرراً زانوی خود را تکان میدهند؛ خود را در معرض استرس بیشتری قرار میدهند که این استرس می تواند مهارت های گفتاری آنها را تحت تاثیر قرار دهد. با رعایت مواردی ساده می توان بهتر از عهده این شرایط برآمد.

برای مطالعه کامل هر بخش روی عنوان مطب کلیک کنید.

1- احوالپرسی کنید و لبخند بزنید.

در هنگام ورود به اتاق امتحان و مواجه/ رویارویی  با ممتحن  حتماً سعی کنید لبخند بزنید و یک احوالپرسی مختصر انجام دهید. این کار موجب ایجاد حس راحتی و یا به اصطلاح آب شدن یخ شما مس شود. گذشته از این در احوالپرسی شما میتوانید میزان جدیّت و صمیمیت ممتحن را ارزیابی کنید. به راحتی سلام کنید و لبخند بزنید.

2- روی صندلی راحت بنشینید.

در هنگام نشستن بروی صندلی در یک وضعیت راحت قرار بگیرید و فاصله خود را با پشتی صندلی حفظ کنید تا بتوانید تحرک داشته باشید. از نشستن بدون حرکت خودداری کنید.

فکر کنید در یک رستوران مقابل یکی از دوستانتان نشسته اید. راحت باشید و در صورت لزوم به جلو و عقب حرکت کنید. با پاهای خود به زمین فشار نیاورید و یا زانوهای خود را به حالت عصبی مکرراً تکان ندهید.

جلوگیری از وقوع این موارد و یا موارد مشابه دیگر در کاهش استرس ناشی از امتحان بسیار موثر است . پس راحت روی صندلی بنشینید.

3- نگاه کنید امّا خیره نشوید.

به این حالت در اصطلاح ارتباط چشمی و یا Eye Contact  گفته میشود. این حالت را با زُل زدن یا خیره شدن اشتباه نگیرید.

منظور از  Eye Contact این است که هر چند ثانیه یک بار به مثلثی که بین دو چشم و بینی ایجاد می شود نگاه کنید و نشان دهید که در حال مکالمه با ممتحن هستید و در هنگام صحبت کردن به وی توجه می کنید. این کار نقش مهمی در موفقیت مکالمه شما ایفا میکند  پس ارتباط نگاهی خود را بطور معقولی حفظ کنید.

4- به استرس فکر نکنید.

فراموش نکنید که این اولین باری نیست که شما امتحان میدهید و یک امتحان شفاهی نیز از این قاعده مستثنی نیست. همه ی ما امتحانات مدرسه و شاید دانشگاه را تجربه کرده ایم؛ به اولین باری که یک مصاحبه کاری داشتید فکر کنید، به خاطر داشته باشید که به جای اینکه به دنبال بهانه بگردید،  این نکته را برای خود تکرار کنید که این هم مثل بقیه ی امتحاناتی است که شما قبلاً تجربه کرده اید. به استرس حتی فکر هم نکنید.

5- هیجان زده نشوید.

سعی کنید در هنگام صحبت کردن با ممتحن هیجان زده نشوید؛ وقتی شما هیجان زده میشوید، احتمال تولید جملات غلط بیشتر میشود.

هیجان معمولاً زمانی رخ میدهد که شما فکر میکنید تمام اطلاعات لازم در مورد سؤال را در اختیار دارید و یا قبلاً راجع به آن سؤال یا موضوع صحبت کرده اید. توجه کنید که خنده دار بودن یک ماجرا و یا ناراحت کننده بودن آن می تواند میزان هیجان زدگی شما را افزایش دهد.

اگر موضوعی واقعاً برای شما اتفاق افتاده که خنده دار است سعی کنید آن را با آرامش بیشتری تعریف و بازگو کنید. اگر بر حسب تجربه و یا مطالعه در مورد یک موضوع خاص اطلاعات کافی و زیادی دارید، فقط به مطالب مورد سؤال و مهم اشاره کنید. توجه کنید که این امتحانات ملاک ارزیابی مهارت گفتاری شماست و نه ملاک ارزیابی اطلاعات فنی و تخصصی.

برای جلوگیری از بروز هیجان نظرات خود را مرحله به مرحله و با آرامش بیان کنید. هیجان زده نشوید.

6- تنفس خود را تنظیم کنید.

در هنگام صحبت کردن تنفس خود را تنظیم کنید. با آرامشنفس بکشید و سعی کنید تنفس عمیق و آرام داشته باشید.

با یک توقف کوتاه حتی وسط یک جمله می توانید با آرامش بیشتر صحبت کنید. عدم تنفّس صحیح می تواند عامل ایجاد استرس باشد. با یک مکث کوتاه قبل از شروع به صحبت کردن هم جمله مورد نظر را بازبینی کنید و هم تنفس خود را تنظیم کنید.

7- سریع صحبت نکنید.

روان صحبت کردن یا روان بودن کلام ، Fluency ،  با سریع صحبت کردن تفاوت دارد. نداشتن وقفه های مکرر و طولانی در یک جمله، عدم بیان تعداد جملات کافی در مورد یک موضوع، عدم رعایت صحیح لحن و تلفظ صحیح کلمات از جمله عواملی است که روان بودن کلام شما را تحت تاثیر قرار میدهد. توجه کنید که منظور از روان صحبت کردن کند و یا تند صحبت کردن نیست. سریع صحبت نکنید.

8- آسان صحبت کنید.

سعی کنید در حد معلوماتی که به آنها تسلط کافی دارید صحبت کنید و از استفاده از کلمات و ساختارهای خیلی رسمی و دشوار پرهیز کنید. از ساختارهای پیچیده گرامری و لغوی که قبلاً به میزان کافی در هنگام صحبت کردن در کلاس و یا در محیط آموزشی از آنها استفاده نکرده اید اجتناب کنید و به دنبال معادل های ساده تر برای بیان همان مفاهیم باشید. از ساختارهای گرامری و کلمات ساده تر استفاده کنید.

9- با اعتماد به نفس صحبت کنید و خودباور باشید.

هرگز از ممتحن سؤال نکنید که آیا جمله شما صحیح است یا خیر. زمان امتحان فرصت ابراز توانایی های شماست و ممتحن از شما انتظار ندارد که به حالت دو به شک صحبت کنید. از بیان جملاتی مثل:

 Am I right? 

و یا

 Is that correct?

 اجتناب کنید.

حتی اگر از درست بودن یک جمله اطمینان کافی نداشتید سعی کنید آن را با اعتماد به نفس بیان کنید. اگر اعتماد به نفس و تسلط کافی نداشته باشید با تکرار یک سؤال از جانب ممتحن، این احتمال وجد دارد که شما جمله ی صحیح خود را به  یک جمله غلط تغییر دهید. خود را باور کنید.

10- به صدای خودتان گوش کنید.

در هنگام صحبت کردن به صدای خودتان گوش کنید. دقت کنید که آنچه که در ذهن شما میگذرد همان مفهومی باشد که بروی زبان شما جاری میشود. اگر کمی بلند صحبت کنید و به صدای خود گوش کنید به راحتی و بدون کمک شخص دیگری میتوانید در صورت بیان جملات غلط ، خودتان فوراً  آنها را اصلاح کنید چون شما در حال گوش کردن به صدای خود هستید.

11- اول فکر کنید.

اگر احساس میکنید که برای پاسخ به سؤال و یا برای صحبت کردن در مورد یک موضوع به فکر کردن نیاز دارید، کمی مکث کنید و با استفاده از یک ساختار مؤدبانه و رسمی از ممتحن درخواست کنید تا به شما اندکی زمان بدهد تا بتوانید ایده های خود را جمع آوری و بعد شروع به صحبت کردن کنید.

حتی اگر یک موضوع برای شما تکراری بود، باز هم بد نیست که اندکی تأمل کنید و بعد به سؤال پاسخ دهید و یا در مورد موضوع مورد نظر صحبت کنید.

در صورتیکه یک سؤال و یا یک موضوع یادآور خاطرات ناخوشایندی برای شماست (این اتفاق به ندرت رخ میدهد) با استفاده از یک ساختار درخواست مؤدبانه از ممتحن بخواهید تا سؤال یا موضوع بحث را تغییر دهد.

12-  انتظار نمی رود سؤال مطرح شده  مبحث دلخواه شما باشد.

به خاطر داشته باشید که امتحان شفاهی زبان ملاک ارزیابی توانایی گفتاری و تسلط شما به زبان انگلیسی است. اگر برای مثال موضوع بحث در ارتباط با حیوانات است و این موضوع مورد علاقه شما نیست، به خاطر بیاورید که از شما انتظار می رود تا با رعایت اصول گرامری  و لغوی برای چند دقیقه در حدّ معلومات و تسلط خودتان درباره موضوع مطرح شده صحبت نمایید. پس انتظار نداشته باشید ممتحن بحث یا سؤالی مطرح کند که مورد علاقه ی شماست.

13- اشتباهات خود را اصلاح کنید.

در صورتیکه هنگام صحبت کردن متوجه وجود یک اشتباه در جملات خودتان شدید، مکث کنید و بعد از گفتن عبارت

 Excuse me!

جمله را مجدداً بصورت صحیح تکرار کنید.  بیان این عبارت صرفاً یک علامت برای شنونده است تا متوجه شود که شما جمله ای را اشتباه گفته اید و حال وی باید منتظر جمله صحیح شما باشد.

هنگام اصلاح یک جمله و تکرار آن حتماً اعتمد به نفس خود را حفظ کنید و جمله را با خونسردی کامل تکرار کنید و سعی کنید دستپاچه نشوید. شما میتوانید جمله اشتباه خود را به آسانی تصحیح کنید.

14- ساده نگاه کنید امّا نه سطحی.

حتماً برای شما این اتفاق افتاده است که برای بحث کردن درباره یک مطلب، در عین سادگی آن  موضوع شما چیزی برای بیان ندارید.  در این حالت سعی  با نگاهی ساده به مسائل بپردازید. به تجربیات خودتان که به موضوع بحث مربوط است فکر کنید. فقط از یک بُعد به مسائل نگاه نکنید. معلومات خود را دوره کنید و مسائلی را که میتوانید به موضوع بحث ربط دهید انتخاب کرده وهنگام صحبت کردن  از آنها  استفاده کنید. باز هم دقت کنید که از شما انتظار نمی رود اطلاعات تخصصی در مورد موضوع مطرح شده ارائه کنید. علاوه بر این سعی نکنید تا به زبان فارسی در ذهن خود ایده پردازی  کنید و بعد آن را به زبان انگلیسی ترجمه کنید. این روش احتمال بروز اشتباه در جملات شما را افزایش میدهد. به جای اینکار سعی کنید به مسائلی که برای شما پیش پا افتاده به نظر میرسند بیشتر توجه کنید و آنها را با عبارات و کلمات ساده به زبان انگلیسی بیان کنید. ساده نگاه کنید امّا سطحی نگر نباشید.

15- نپرسیدن اشتباه است.

وقتی فکر میکنید که یکی از جملات و یا کلمات و یا حتی منظور کلی سؤال را متوجه نمی شوید، با استفاده از ساختارهای  مؤدبانه از ممتحن بخواهید آن قسمت را تکرار کند و یا منظور کلی سؤال را برای شما شرح دهد.

این اتفاق امری رایج است و بطورکلی تأثیری در نتیجه امتحان شما نخواهد داشت مگر اینکه چنین حالتی به تکرار در طول یک مصاحبه رخ دهد.

بعضی از شرکت کنندگان در امتحانات شفاهی براساس فرضیات شخصی و یا حدس زدن سؤالات را پاسخ می دهند؛ این کار ریسک بزرگی محسوب میشود و در اغلب مواقع باعث ایجاد ترس و استرس برای زبان آموز است و به یک پاسخ غلط منجر میشود.  ندانستن و یا نفهمیدن منظور سؤال اشتباه نیست، نپرسیدن برای درک درست از آن اشتباه است.

16- وسیله برای هدف، نه هدف برای وسیله

برخی زبان آموزان اغلب سعی می کنند تا در تمام جملات خود (چه در گفتار و چه در نوشتار) حداقل یک ساختار گرامی که ترجیحاً در همان ترم یاد گرفته اند را در جمله جای می دهند. در بعضی موارد دیده می شود که آنچه ممتحن از زبان متقاضی می شنود مجموعه ای از ساختارهای گرامری است که بعضاً به اشتباه در کنار یکدیگر قرار داده شده اند.

به ساختارهای گرامری به حالت ابزاری نگاه کنید و توجه داشته باشید که همواره به در دست داشتن و استفاده از این ابزار نیاز نیست. در ضمن هیچگاه خودتان را مجبور نکنیدکه باید برای یک امتحان خاص ساختارهای گرامری ترم جدید را تک تک در جملات خود استفاده کنید. مهم تر از گرامر، معنای جمله شماست. بعضی اوقات یک ساختار گرامری ساده در یک شرایط خاص می تواند خیلی بهتر از یک ساختار گرامری پیچیده منظور شما را القا کند. به خاطر بسپارید وسیله برای رسیدن به هدف است و نه هدف برای وسیله.

خود باور باشید!

نویسنده: حمیدرضا باقری

منبع: http://commonmistakes.blogfa.com