(شامل نکات مهم در بخش شفاهی امتحانات TOEFL, IBT, IELTS)
عوامل متعددی در نتیجه امتحانات شفاهی موثر هستند که بعضی از آنها کاملاً به ابعاد روانشناسی امتحان بستگی دارند و کمتر با ساختارهای گرامری و یا انتخاب کلمات سر و کار دارند. امّا این عوامل تاثیرات محسوسی در شیوایی و بلاغت کلام ایفا می کنند.
برای مثال نوع نشستن متقاضی امتحان می تواند در نتیجه امتحان شفاهی وی موثر باشد. افرادی که در هنگام امتحانات شفاهی دست خود را زیر چانه خود قرار میدهند و یا با پاهای خود به زمین فشار می آورند و یا مکرراً زانوی خود را تکان میدهند؛ خود را در معرض استرس بیشتری قرار میدهند که این استرس می تواند مهارت های گفتاری آنها را تحت تاثیر قرار دهد. با رعایت مواردی ساده می توان بهتر از عهده این شرایط برآمد.
برای مطالعه کامل هر بخش روی عنوان مطب کلیک کنید.
1- احوالپرسی کنید و لبخند بزنید.
در هنگام ورود به اتاق امتحان و مواجه/ رویارویی با ممتحن حتماً سعی کنید لبخند بزنید و یک احوالپرسی مختصر انجام دهید. این کار موجب ایجاد حس راحتی و یا به اصطلاح آب شدن یخ شما مس شود. گذشته از این در احوالپرسی شما میتوانید میزان جدیّت و صمیمیت ممتحن را ارزیابی کنید. به راحتی سلام کنید و لبخند بزنید.
2- روی صندلی راحت بنشینید.
در هنگام نشستن بروی صندلی در یک وضعیت راحت قرار بگیرید و فاصله خود را با پشتی صندلی حفظ کنید تا بتوانید تحرک داشته باشید. از نشستن بدون حرکت خودداری کنید.
فکر کنید در یک رستوران مقابل یکی از دوستانتان نشسته اید. راحت باشید و در صورت لزوم به جلو و عقب حرکت کنید. با پاهای خود به زمین فشار نیاورید و یا زانوهای خود را به حالت عصبی مکرراً تکان ندهید.
جلوگیری از وقوع این موارد و یا موارد مشابه دیگر در کاهش استرس ناشی از امتحان بسیار موثر است . پس راحت روی صندلی بنشینید.
3- نگاه کنید امّا خیره نشوید.
به این حالت در اصطلاح ارتباط چشمی و یا Eye Contact گفته میشود. این حالت را با زُل زدن یا خیره شدن اشتباه نگیرید.
منظور از Eye Contact این است که هر چند ثانیه یک بار به مثلثی که بین دو چشم و بینی ایجاد می شود نگاه کنید و نشان دهید که در حال مکالمه با ممتحن هستید و در هنگام صحبت کردن به وی توجه می کنید. این کار نقش مهمی در موفقیت مکالمه شما ایفا میکند پس ارتباط نگاهی خود را بطور معقولی حفظ کنید.
4- به استرس فکر نکنید.
فراموش نکنید که این اولین باری نیست که شما امتحان میدهید و یک امتحان شفاهی نیز از این قاعده مستثنی نیست. همه ی ما امتحانات مدرسه و شاید دانشگاه را تجربه کرده ایم؛ به اولین باری که یک مصاحبه کاری داشتید فکر کنید، به خاطر داشته باشید که به جای اینکه به دنبال بهانه بگردید، این نکته را برای خود تکرار کنید که این هم مثل بقیه ی امتحاناتی است که شما قبلاً تجربه کرده اید. به استرس حتی فکر هم نکنید.
5- هیجان زده نشوید.
سعی کنید در هنگام صحبت کردن با ممتحن هیجان زده نشوید؛ وقتی شما هیجان زده میشوید، احتمال تولید جملات غلط بیشتر میشود.
هیجان معمولاً زمانی رخ میدهد که شما فکر میکنید تمام اطلاعات لازم در مورد سؤال را در اختیار دارید و یا قبلاً راجع به آن سؤال یا موضوع صحبت کرده اید. توجه کنید که خنده دار بودن یک ماجرا و یا ناراحت کننده بودن آن می تواند میزان هیجان زدگی شما را افزایش دهد.
اگر موضوعی واقعاً برای شما اتفاق افتاده که خنده دار است سعی کنید آن را با آرامش بیشتری تعریف و بازگو کنید. اگر بر حسب تجربه و یا مطالعه در مورد یک موضوع خاص اطلاعات کافی و زیادی دارید، فقط به مطالب مورد سؤال و مهم اشاره کنید. توجه کنید که این امتحانات ملاک ارزیابی مهارت گفتاری شماست و نه ملاک ارزیابی اطلاعات فنی و تخصصی.
برای جلوگیری از بروز هیجان نظرات خود را مرحله به مرحله و با آرامش بیان کنید. هیجان زده نشوید.
6- تنفس خود را تنظیم کنید.
در هنگام صحبت کردن تنفس خود را تنظیم کنید. با آرامشنفس بکشید و سعی کنید تنفس عمیق و آرام داشته باشید.
با یک توقف کوتاه حتی وسط یک جمله می توانید با آرامش بیشتر صحبت کنید. عدم تنفّس صحیح می تواند عامل ایجاد استرس باشد. با یک مکث کوتاه قبل از شروع به صحبت کردن هم جمله مورد نظر را بازبینی کنید و هم تنفس خود را تنظیم کنید.
7- سریع صحبت نکنید.
روان صحبت کردن یا روان بودن کلام ، Fluency ، با سریع صحبت کردن تفاوت دارد. نداشتن وقفه های مکرر و طولانی در یک جمله، عدم بیان تعداد جملات کافی در مورد یک موضوع، عدم رعایت صحیح لحن و تلفظ صحیح کلمات از جمله عواملی است که روان بودن کلام شما را تحت تاثیر قرار میدهد. توجه کنید که منظور از روان صحبت کردن کند و یا تند صحبت کردن نیست. سریع صحبت نکنید.
8- آسان صحبت کنید.
سعی کنید در حد معلوماتی که به آنها تسلط کافی دارید صحبت کنید و از استفاده از کلمات و ساختارهای خیلی رسمی و دشوار پرهیز کنید. از ساختارهای پیچیده گرامری و لغوی که قبلاً به میزان کافی در هنگام صحبت کردن در کلاس و یا در محیط آموزشی از آنها استفاده نکرده اید اجتناب کنید و به دنبال معادل های ساده تر برای بیان همان مفاهیم باشید. از ساختارهای گرامری و کلمات ساده تر استفاده کنید.
9- با اعتماد به نفس صحبت کنید و خودباور باشید.
هرگز از ممتحن سؤال نکنید که آیا جمله شما صحیح است یا خیر. زمان امتحان فرصت ابراز توانایی های شماست و ممتحن از شما انتظار ندارد که به حالت دو به شک صحبت کنید. از بیان جملاتی مثل:
Am I right?
و یا
Is that correct?
اجتناب کنید.
حتی اگر از درست بودن یک جمله اطمینان کافی نداشتید سعی کنید آن را با اعتماد به نفس بیان کنید. اگر اعتماد به نفس و تسلط کافی نداشته باشید با تکرار یک سؤال از جانب ممتحن، این احتمال وجد دارد که شما جمله ی صحیح خود را به یک جمله غلط تغییر دهید. خود را باور کنید.
10- به صدای خودتان گوش کنید.
در هنگام صحبت کردن به صدای خودتان گوش کنید. دقت کنید که آنچه که در ذهن شما میگذرد همان مفهومی باشد که بروی زبان شما جاری میشود. اگر کمی بلند صحبت کنید و به صدای خود گوش کنید به راحتی و بدون کمک شخص دیگری میتوانید در صورت بیان جملات غلط ، خودتان فوراً آنها را اصلاح کنید چون شما در حال گوش کردن به صدای خود هستید.
11- اول فکر کنید.
اگر احساس میکنید که برای پاسخ به سؤال و یا برای صحبت کردن در مورد یک موضوع به فکر کردن نیاز دارید، کمی مکث کنید و با استفاده از یک ساختار مؤدبانه و رسمی از ممتحن درخواست کنید تا به شما اندکی زمان بدهد تا بتوانید ایده های خود را جمع آوری و بعد شروع به صحبت کردن کنید.
حتی اگر یک موضوع برای شما تکراری بود، باز هم بد نیست که اندکی تأمل کنید و بعد به سؤال پاسخ دهید و یا در مورد موضوع مورد نظر صحبت کنید.
در صورتیکه یک سؤال و یا یک موضوع یادآور خاطرات ناخوشایندی برای شماست (این اتفاق به ندرت رخ میدهد) با استفاده از یک ساختار درخواست مؤدبانه از ممتحن بخواهید تا سؤال یا موضوع بحث را تغییر دهد.
12- انتظار نمی رود سؤال مطرح شده مبحث دلخواه شما باشد.
به خاطر داشته باشید که امتحان شفاهی زبان ملاک ارزیابی توانایی گفتاری و تسلط شما به زبان انگلیسی است. اگر برای مثال موضوع بحث در ارتباط با حیوانات است و این موضوع مورد علاقه شما نیست، به خاطر بیاورید که از شما انتظار می رود تا با رعایت اصول گرامری و لغوی برای چند دقیقه در حدّ معلومات و تسلط خودتان درباره موضوع مطرح شده صحبت نمایید. پس انتظار نداشته باشید ممتحن بحث یا سؤالی مطرح کند که مورد علاقه ی شماست.
13- اشتباهات خود را اصلاح کنید.
در صورتیکه هنگام صحبت کردن متوجه وجود یک اشتباه در جملات خودتان شدید، مکث کنید و بعد از گفتن عبارت
Excuse me!
جمله را مجدداً بصورت صحیح تکرار کنید. بیان این عبارت صرفاً یک علامت برای شنونده است تا متوجه شود که شما جمله ای را اشتباه گفته اید و حال وی باید منتظر جمله صحیح شما باشد.
هنگام اصلاح یک جمله و تکرار آن حتماً اعتمد به نفس خود را حفظ کنید و جمله را با خونسردی کامل تکرار کنید و سعی کنید دستپاچه نشوید. شما میتوانید جمله اشتباه خود را به آسانی تصحیح کنید.
14- ساده نگاه کنید امّا نه سطحی.
حتماً برای شما این اتفاق افتاده است که برای بحث کردن درباره یک مطلب، در عین سادگی آن موضوع شما چیزی برای بیان ندارید. در این حالت سعی با نگاهی ساده به مسائل بپردازید. به تجربیات خودتان که به موضوع بحث مربوط است فکر کنید. فقط از یک بُعد به مسائل نگاه نکنید. معلومات خود را دوره کنید و مسائلی را که میتوانید به موضوع بحث ربط دهید انتخاب کرده وهنگام صحبت کردن از آنها استفاده کنید. باز هم دقت کنید که از شما انتظار نمی رود اطلاعات تخصصی در مورد موضوع مطرح شده ارائه کنید. علاوه بر این سعی نکنید تا به زبان فارسی در ذهن خود ایده پردازی کنید و بعد آن را به زبان انگلیسی ترجمه کنید. این روش احتمال بروز اشتباه در جملات شما را افزایش میدهد. به جای اینکار سعی کنید به مسائلی که برای شما پیش پا افتاده به نظر میرسند بیشتر توجه کنید و آنها را با عبارات و کلمات ساده به زبان انگلیسی بیان کنید. ساده نگاه کنید امّا سطحی نگر نباشید.
15- نپرسیدن اشتباه است.
وقتی فکر میکنید که یکی از جملات و یا کلمات و یا حتی منظور کلی سؤال را متوجه نمی شوید، با استفاده از ساختارهای مؤدبانه از ممتحن بخواهید آن قسمت را تکرار کند و یا منظور کلی سؤال را برای شما شرح دهد.
این اتفاق امری رایج است و بطورکلی تأثیری در نتیجه امتحان شما نخواهد داشت مگر اینکه چنین حالتی به تکرار در طول یک مصاحبه رخ دهد.
بعضی از شرکت کنندگان در امتحانات شفاهی براساس فرضیات شخصی و یا حدس زدن سؤالات را پاسخ می دهند؛ این کار ریسک بزرگی محسوب میشود و در اغلب مواقع باعث ایجاد ترس و استرس برای زبان آموز است و به یک پاسخ غلط منجر میشود. ندانستن و یا نفهمیدن منظور سؤال اشتباه نیست، نپرسیدن برای درک درست از آن اشتباه است.
16- وسیله برای هدف، نه هدف برای وسیله
برخی زبان آموزان اغلب سعی می کنند تا در تمام جملات خود (چه در گفتار و چه در نوشتار) حداقل یک ساختار گرامی که ترجیحاً در همان ترم یاد گرفته اند را در جمله جای می دهند. در بعضی موارد دیده می شود که آنچه ممتحن از زبان متقاضی می شنود مجموعه ای از ساختارهای گرامری است که بعضاً به اشتباه در کنار یکدیگر قرار داده شده اند.
به ساختارهای گرامری به حالت ابزاری نگاه کنید و توجه داشته باشید که همواره به در دست داشتن و استفاده از این ابزار نیاز نیست. در ضمن هیچگاه خودتان را مجبور نکنیدکه باید برای یک امتحان خاص ساختارهای گرامری ترم جدید را تک تک در جملات خود استفاده کنید. مهم تر از گرامر، معنای جمله شماست. بعضی اوقات یک ساختار گرامری ساده در یک شرایط خاص می تواند خیلی بهتر از یک ساختار گرامری پیچیده منظور شما را القا کند. به خاطر بسپارید وسیله برای رسیدن به هدف است و نه هدف برای وسیله.
خود باور باشید!
نویسنده: حمیدرضا باقری
منبع: http://commonmistakes.blogfa.com
یادگیری مکالمه زبان انگلیسی به شکل مطلوب، آرزوی اکثر جوانان ایرانی است. چه آنها که انگیزه خاصی برای استفاده از این توانایی دارند، مثل سفر به خارج، ادامه تحصیل یا استخدام در یک مؤسسه خارجی ویا صرفا از روی علاقه و ایجاد ارتباط با جامعه جهانی.
همگان بر این اعتقاد هستند که آموزش های زبان در مدارس و دانشگاه های ایران کمکی به مکالمه نمی کند و اطلاعات مربوطه صرفا در محدوده گرامر یا ترجمه متون خلاصه می شود.
برخی از خانواده های ایرانی هم چون به سختی یادگیری زبان در بزرگسالی واقف هستند، فرزندان خود را از همان سال های ابتدایی در کلاس های ویژه آموزش انگلیسی ثبت نام می کنند.
اما بزرگسالان که فرصت شرکت در کلاس را داشته باشند ، همیشه به دنبال یک مرکز معتبر هستند و شاید چندین آموزشگاه زبان انگلیسی را تجربه کرده باشند. اما چون صرفا در کلاس حضور به هم می رسانند و وقتی برای تمرین های هفتگی و مطالعه قبل از کلاس نمی گذارند، عملا به جایی نمی رسند.
برخی نیز که کار و شغل روزمره اجازه حضور در کلاس زبان را نمی دهد، با خرید انواع نوارها و کتابهای آموزش انگلیسی ، تصمیم می گیرند که در منزل یا خودرو ، شخصا اقدام به یادگیری انگلیسی کنند که چون اجبار و ضرب العجلی برایشان نیست، به مرور از خیر این شیوه می گذرند و مجموعه ای از کتاب و سی دی و نوار روی دستشان می ماند.
آنچه که در این مطلب قصد بیان آن را داریم اشاره به نکته های کلیدی و طلایی در یادگیری مکالمه زبان است که بر اساس تجربه های مختلف بدست آمده است.
این اطلاعات برای هر دو گروه فوق ، بخصوص برای آنان که از به کاربردن روش های مختلف خسته شده اند بسیار مفید خواهد بود.
سه شرط اصلی برای یادگیری مکالمه زبان:
۱- انگیزه: تصمیم خود را بگیرید! به چه منظوری می خواهید زبان یاد بگیرید؟ اگر مصمم هستید ، آغاز کنید وگرنه وقتتان را تلف خواهید کرد!!
۲- وقت و انرژی: یادگیری زبان یک کار ممتد و وقت گیر است و نباید بین بخش های مختلف آن فاصله انداخت ، پس دقیقا مشخص کنید در طول هفته چه زمانهایی را برای یادگیری مکالمه اختصاص می دهید.
۳- محیط مناسب: هنگام یادگیری زبان انگلیسی باید فضای مناسب و ساکتی رو در نظر داشته باشید تا از تمرکز لازم برخوردار شوید.روی مکان های شلوغ یا ماشین و غیره زیاد حساب نکنید.( به همین دلیل برخی لابراتوارهای زبان را پیشنهاد می کنند).
آیا زبان فرّار است؟
* اگر یادگیری مکالمه زبان بخوبی و صحیح انجام شده باشد ، نباید فرّار باشد. مثل اینکه شما بعد از ۱۰ سال دوری از خودرو ، بخواهید رانندگی کنید و بگویید شیوه رانندگی را فراموش کرده ام. توانایی مکالمه باید به ضمیر ناخودآگاه شما رسوخ کند، آنگاه در طول زمان تنها برخی کلمات و واژه ها از ذهنتان خارج می شود اما کلیات مکالمه همچنان در توانایی شما باقی می ماند. مگر اینکه آموزش شما سطحی باشد.
شنوایی مهمترین و بهترین روش
* مهمترین و مفیدترین روش یادگیری مکالمه ، شنوایی است. هر چه از روش شنوایی بیشتر استفاده کنید سرعت یادگیریتان بیشتر می شود. حال چگونه باید نوار ها را گوش کنیم:
۱- به هیچوجه قبل از آنکه برای چند بار نوار درس مورد نظر را گوش نکرده اید ، سراغ خواندن متن آن نروید. چون اگر ابتدا متن درس را بخوانید، ممکن است برخی کلمات را غلط تلفظ کنید و این اشتباه دائم با شما خواهد ماند. پس اول نوار را گوش کنید ، بعد متن را بخوانید.
۲- هر درس را چند بار باید گوش کنیم؟ یک بار؟ ۵ بار؟ ۱۰ بار؟ نه خیر…. ۱۰۰ بار!! بله تعجب نکنید ، اگر مایل هستید اعتماد به نفس لازم در مکالمه زبان را بدست بیاورید ، هر درس را آنقدر گوش می دهید تا حفظ شوید! می توان گفت کلیدی ترین موضوع در مکالمه همین باشد. شما باید متن درس ها را حفظ کنید. بعد با خاموش کردن نوار سعی کنید مثل گوینده آن متن را تکرار کنید. بزرگترین لذت شما زمانی است که یک پاراگراف طولانی را از بر بگویید!!
۳- چگونه نوار گوش کنیم؟ فقط با استفاده از هدفون. چرا؟ به دو دلیل : اول) توانمندیهای یادگیری انسان به نسبت ۶۰ و ۴۰ درصد بین بینایی و شنوایی تقسیم می شود. اگر بخواهیم توان بینایی ما به کمک شنوائیمان بیاید، باید چشمهایمان را ببندیم، ( تصور کنید در جایی نشسته و با کسی صحبت می کنید، همکارتان به شما نزدیک می شود و در گوش شما مطلبی را توضیح می دهد .. در آن لحظه که دارید به مطلب او گوش می کنید ، به کجا نگاه می کنید؟ با اینکه چشمانتان باز است، اما در واقع به هیچ جا نگاه نمی کنید چون تمام هوش و حواس شما به فهمیدن حرف های او معطوف است!) هدفون نیز نوعی پچ پچ در گوش شماست که باعث می شود توجه شما به طور کامل به گفتار نوار و گوینده جلب شود.
دوم) صدایی که از هدفون در می آید به دلیل نزدیکی به پرده گوش انسان ، برای مدتها در محدوده ورودی گوش باقی می ماند و در یک حرکت رفت و برگشت مرتب تکرار می شود و شما سود بیشتری از آن می برید!
اگر سی دی تصویری هم می بینید باید همانند سینما فضا را تاریک کنید تا هیچ چیز دیگری توجه شما را به هم نزند.
۴- خوب قرار شد به نوار برای چندین بار گوش کنیم، بعد متن را حفظ کنیم. در مرحله بعد وقتی با خواندن متن به طور کامل با یحث آشنا شدیم ، باید صدای خود را ضبط کنیم. یک نوار خالی آماده کنید و هر متنی را که حفظ کردید ، بدون نگاه کردن به کتاب، در آن ضبط کنید. البته در ابتدا این کار سخت خواهد بود اما اگر بخشی را فراموش کردید ، به جای مراجعه به کتاب ، مجددا آن بخش را گوش کنید. بعد دوباره صدای خود را ضبط کنید. تازه وقتی به صدای خود گوش کردید خواهید فهمید چقدر در لهجه و تلفظ کلمات پیشرفت کرده اید! .. فراموش نکنید برای رسیدن به لهجه مناسب، شما باید همانند یک مقلد صدا یا یک بازیگر تئاتر، نحوه گویش گوینده را تقلید کنید. حتی اگر طرف یک پیرزن یا بچه باشد مثل او حرف بزنید . توجه داشته باشید، اگر سعی کنید دقیقا مثل نوار حرف بزنید، کلمات بیشتری به خاطرتان می آید ، چون شما دقیقا همانی را می گویید که شنیده اید!! ، اما اگر با لهجه خودتان حرف بزنید ، دیگر شنیده های شما دردی را دوا نمی کند ، چون ذهن شما، آنها را چیز دیگری فرض می کند.
بهترین تمرین گفتار، در مقابل آینه است . در این روش اعتماد به نفس خود را نیز تقویت می کنید.
نکته: کسانی که مرتب به شما توصیه می کنند ، زیاد نوار یا رادیو گوش دهید یا فیلم زبان اصلی ببینید، درست می گویند، اما اینکار به گفتار شما کمکی نمی کند بلکه تنها فایده اش ، آشنایی گوش شما با فرکانس هاس ویژه مکالمه زبان است . حتی اگر معنی کلمات را نفهمید، باز هم گوش کنید .. بعدا که با معانی آشنا شدید ، ذهن شما همانند پازل این کلمات را کنار هم قرار می دهد و برداشت لازم را از گفتار به عمل می آورد.
تمرین، گرامر ، دیکته ، حفظ لغت و جمله سازی
همه این موارد را فراموش کنید!
در مراحل اولیه یادگیری مکالمه ، اجبار نداشته باشید که تمرین حل کنید، دیکته بنویسید، گرامر کار کنید و غیره …فقط گوش کنید ، حفظ کنید و صدای خود را ضبط کنید.. تا آنجا پیش روید که از لهجه و سرعت گفتار خود راضی شوید.
پرداختن به بحث گرامری ، شما را از هدفتان دور می کند ..شما در حین حفظ مطلب ، به طور ناخودآگاه گرامر را هم رعایت می کنید و این روش ماندگار تر است تا اینکه با هدف قبلی بخواهید نکته های گرامری را در جملات خود بکار ببرید.
به دنبال یادگیری یا حفظ لغات هم نباشید … با دیکشنری خداحافظی کنید! …. شما فقط جملات یا عبارت ها را یاد می گیرید نه کلمات .. هزاران هزار کلمه هم که بلد باشید اگر نتوانید در جمله بکار ببرید ، به چه دردتان می خورد؟
ما نباید خودمان جمله بسازیم بلکه جملات آماده را حفظ می کنیم!
فراموش نکنید، شما فقط و فقط جملاتی را می توانید در گفتار خود بکار ببرید که قبلا عین آن را خوانده یا شنیده باشید! در غیر اینصورت مثل یک دانش آموز با ادب ، بگویید هنوز نخوندیم آقا! …
اگر تلاش کنید که یک جمله جدید بسازید یعنی به طور کلی عکس روش مورد نظر ما عمل می کنید. آیا وقتی شما فارسی حرف می زنید جمله سازی می کنید؟ خیر .. چرا؟ برای اینکه جملاتی که می خواهید بگویید قبلا بارها خوانده اید یا بگوشتان آشناست.
خیالتان راحت باشد، آنقدر جمله های متعدد حفظ خواهید کرد که نیاز به جمله سازی پیدا نمی کنید.
مکالمه زبان را وارد زندگی خود کنید
اگر بخواهید این جملات را به انگلیسی خیلی سریع بگویید، می توانید؟ تلویزیون را خاموش کن، سفره رو بنداز، ببین کیه در می زنه؟ برو درستو بخون…
یکی از اشتباهات بزرگ شیوه تدریس زبان در مدارس ما، تفاوت آن با نحوه حرف زدن یک نوزاد است. وقتی فرزند شما متولد می شود اولین کلماتی که با آنها آشنا می شود ، بعد از بابا و ماما، افعال امر هستند ، مثل بیا، بشین، دست نزن، جیزه!، دهنتو باز کن، بگو ماما، بخند و ….
اما ما در مدارس با جملات کامل خبری شروع می کنیم! .. He is a teacher! ، I am a student! …..
این موضوع را می توان بزرگترین نقص نظام آموزش زبان انگلیسی در مدارس دانست. تحصیلکردگان دانشگاهی ما هنوز نمی توانند فرق بین get، take و put را بخوبی درک کنند، چرا ؟ چون تنها با کاربرد امری این افعال جایگاه واقعی آنها مشخص می شود.
در اینجا قصد نداریم شما را به یادگرفتن افعال و شیوه کاربرد آنها توصیه کنیم ..چون قبلا گفتیم در یادگیری مکالمه ، گرامر به طور مستقل وارد عمل نمی شود بلکه در قالب جملات آموخته می شود.
پیشنهادی که ما داریم اینست:
۱- چند شب پشت سر هم در حالیکه اعضای خانواده شما متوجه نیستند، ضبط صوت خود را روشن کنید تا مکالمات عادی افراد داخل منزل( مثلا حین صرف شام) ضبط شود.
۲- در مرحله بعد تمام جملات رد و بدل شده بین اعضای خانواده را از روی نوار در دفتر خود بنویسید.
۳- چون چند شب پشت سر هم ضبط کرده اید ، خواهید دید که برخی جمله ها تکراری است، انها را حذف کنید
۴- به کمک استاد خود یا یک کسی که زبان خوبی دارد ، این جملات را تر جمه کنید
۵- جملات را حفظ کنید
همین …الان شما قادر هستید با همین جملاتی که حفظ کردید در منزل انگلیسی حرف بزنید!!! چون گفتار های خانوادگی و روزمره ما بسیار محدود و اکثرا تکراری هستند .
توسعه توانمندی خود
۱- به طور کلی شیوه ای که اینجانب توصیه می کنم بر مبنای ترجمه " فارسی به انگلیسی" است. شما باید جملات ساده فارسی را بتوانید به انگلیسی ترجمه و حفظ کنید . آنوقت است که می توانید اعتماد بنفس لازم را بیابید.
۲- از این شاخه به آن شاخه نپرید، روش های گوناگون را امتحان نکنید، انواع نوارها و کتابها را نخرید.. تنها یک مجموعه کتاب و نوار را تهیه و با همان ها شروع کنید. ( من در مورد نوع دوره و کتاب پیشنهادی ندارم ..خود تان تحقیق نمایید ، کتاب مهم نیست روش مهم است ..ما درباره روش صحبت کردیم .. اما شخصا دوره هایی که کتاب یا نوار کمتری داشته باشند مثل streamline یا New interchange یا امثال ان به سیستم های جهشی معروفند و سریعتر نتیجه می دهند.
۳- برخی یادداشت ها و تذکر های ی روزمره خود را انگلیسی بنویسید…تذکرات به خودتان…دوستان یا اعضای خانواده ..قوانین منزل یا محل کار ..جملات کوچکی هستند ولی همیشه یادتان می ماند.
۴- فینگلیش ننویسید ..در چت و ایمیل انگلیسی بنویسید حتی اگر همه اش غلط باشد ..از هر ایمیل یک چیز کوچک یاد بگیرید کافیست.
۵- ترجمه متون را از طریق یادگیری مکالمه انجام دهید …مکالمه شما که پیشرفت کند خود بخود در ترجمه هم موفق می شوید.
نکته آخر: در جای جای محل کار و منزل خود جملات مهم را بنویسید و نصب کنید تا هر روز در مقابل چشمانتان باشد ..جمله ..نه لغت!!! موفق باشید
2- به انگلیسی فکر کنید. برای این منظور باید از طریق مطالعه پیوسته و هدف دار و جهت دار( از آسان به مشکل) بدانید که انگلیسی زبانها چگونه فکر می کنند. مثلا اگر بخواهید این جمله را به انگلیسی بیان کنید: کسی که خربزه می خوره پای لرزش هم می شینه. در صورتی که بخواهید این جمله را کلمه به کلمه به انگلیسی ترجمه کنید و آن را بیان کنید، افتضاح ببار خواهد آمد و بجز خودتان هیچکس متوجه فرمایشتان نخواهد شد! خوب! در چنین مواردی چگونه می توان به انگلیسی فکر کرد؟ تنها راه این است که مطالعه کنید و به رادیو گوش کنید تا بدانید آنها در چنین مواردی چگونه می اندیشند!
3- مربی انتخاب کنید که به درستی کارش ایمان داشته باشید.
4- وسایل خانه و محیط کارتان را با برچسب نام آنها به زبان انگلیسی پر کنید.
5- همیشه از خودتان بپرسید: اگر بخواهم این جمله یا مطلب را به زبان انگلیسی بیان کنم چه باید بگویم؟
6- فردی را بیابید که بتوانید انگلیسی را – مخصوصا بصورت گفتاری – با وی تمرین کنید.
7- هرگز خود را کمتر از دیگران ندانید زیرا سیستم عصبی تمام افراد بشر یکسان است. تنها تفاوت در تفاوت چگونگی عمل است. اگر شما بدانید که دیگران چه کرده اند که موفق شده اند و شما هم همانگونه عمل کنید، موفق خواهید شد.
8- هرگز به پایان راه نگاه نکنید. در هر لحظه از خودتان سوال کنید: بسیار خوب در این ده دقیقه یا نیم ساعت چگونه حداکثر بهره را ببرم؟
9- همیشه باخودتان دفترچه یادداشت همراه داشته باشید و خاطراتتان را به انگلیسی یادداشت کنید.(نگران اشتباهات گرامری نباشید. حتی اگر یکی دولغت را از یک جمله به ذهنتان نرسید معادل فارسی آن را بنویسید تا بعدا از کسی بپرسید .
10- خودتان را با دیگران مقایسه نکنید زیرا تمام افراد بشر خلاق هستند. از این گذشته هر فر مانند خود خدا تک و بی مانند است. وقتی شما خودتان را با دیگران مقایسه می کنید میخواهید به نتیجه : کمتر – بیشتر و یا مساوی برسید. خوب! اگر قبول دارید که خداوند هیچکس را مثل شما خلق نکرده پس این را هم خواهید پذیرفت که مقایسه خود بادیگران کار عاقلانه ای نیست. نه انسانها کاملا مثل هم هستند و نه موقعیتهایشان یکسان است. تنها مقایسه ای که هم عاقلانه است و هم لازم ، مقایسه وضع زمان حال با زمان آینده شما است در دو حالت: حالت اول تلاش کنید و آینده تان را بسازید و حالت دوم تلاش نکنید و آینده تان بایر باشد. مثلا از خودتان بپرسید: اگر هیچ تلاشی بخرج ندهم و یا اینکه در حد توان زحمت بکشم، در هر حالت چه آینده ای خواهم داشت؟ در این صورت رقیب خارجی وجود ندارد. رقیب هر کس خود اوست. اگر خودتان رقیب خودتان باشید انگیزه تان صدچندان می شود ولی اگر رقیب بیرونی برای خود بتراشید، دچار نگرانی و اضطراب خواهید شد.
11- غرور کاذب نداشته باشید. از اشتباه کردن و یا این که دیگران به شما بخندند نهراسید.
12- خودتان را به زمان و مکان خاص شرطی کنید.
13- طرز استفاده درست از دیکشنری را یاد بگیرید.
14- همیشه با یک کارشناس مشورت کنید.
سایت خانواده ایرانی نوشت:
ازدواج یک شراکت همه جانبه است.دو نفر که با هم ازدواج می کنند ،باید در تمام شرایط از هم حمایت کنند.در اینجا به 20 قدم اصلی برای اینکه یک مرد موفق در زندگی زناشویی باشید اشاره می کنیم.
1-هنگام بازگشت به خانه با کلمات خوب با او شروع به صحبت کنید.وقتی از سفر یا کار به خانه بر میگردید با او به گرمترین حالت سلام و علیک کنید.
2-همواره با عشق به او نگاه کنید. پیامبر اسلام فرموده اند :وقتی شوهر با عشق به همسرش نگاه کند ،مهر و محبت و رحمت همواره در خانه آنها موج خواهد زد.
3-به همسرتان توجه و محبت کنید. بزرگان لبخند را یک هدیه شادی بخش غیر مادی ،هدیه ای که از قلب انسان بیرون می آید،دانسته اند.
در دین اسلام لبخند به دیگران را صدقه دانسته اند.با محبت و توجه به همسرتان اجازه دهید او احساسات شما را نسبت به خود درک کند.
4-به همسرتان بگویید که دوستش دارید. توجه ولبخند و عشق ورزیدن بسیار خوب است ولی هر از چند گاهی با زبان و بیان محبت آمیزبه همسرتان بگویید که دوستش دارید.
اصولا خانمها این حس بخصوص را فقط در صورتی که به زبان اعتراف کنید می پذیرند ! تقریبا تمام راه هایی که شما از آن طریق سعی می کنید که به همسرتان بفهمانید او را دوست دارید به بن بست می رسد .
5-همسرتان را ببوسید.بوسیدن ساده ترین روش ابراز محبت است.قبل از ترک خانه بعد از ورود به خانه همسرتان را ببوسید .
هیچ اشکالی ندارد که فرزندان شما متوجه علاقه شما نسبت به هم باشند.فرزندانی که از علاقه پدر و مادر خود نسبت به هم اطلاع دارند همواره استرس کمتر و احساس امنیت بیشتری دارند.
6-با همسرتان بازی ها و سرگرمی های دو نفره داشته باشید.با هم مسابقه دهید ،بازی های فکری دو نفره یا هر تفریح مهیجی که دوست دارید انجام دهید و انرژی و شادابی و صمیمیت را به خانه بیاورید.
7-با همسرتان وقت بگذرانید. این بهترین کار برای پروراندن زندگی مشترک است و زوجین را به هم نزدیکتر می کند.او را به رستوران مورد علاقه اش ببرید.
می توانید در صورتی که همسرتان دوست دارد یک روز را در طبیعت بگذرانید.
8-او را حمایت کنید.گاهی او غمگین و خسته و گاهی بیمار است و نیاز به محبت و حمایت شما دارد.اشک های او را با محبت پاک کنید.از او دلجویی کنید.
9-در کارهای خانه به او کمک کنید. یادتان باشد ،کارهای خانه فقط مختص همسرتان نیست.حتی اگر همسر شما خانه دار باشد انجام تمام کارها و مسیولیت های خانه به تنهایی اگر محال نباشد بسیار سنگین و خسته کننده است.
در زندگی های امروزی که خیلی از خانم ها نیز در خارج از خانه کار می کنند ،انجام تمام کارهای خانه توسط خانم خانه نه شدنی و نه منصفانه است.پس در انجام کارهای خانه با همسرتان شریک شوید و برخی مسیولیت ها را در خانه بر عهده بگیرید.
10-حداقل یک وعده غذایی را در کنار همسر و فرزندانتان میل کنید.حتی اگر بسیار پر مشغله هستید ،سعی کنید حداقل یک وعده در کنار خانواده میل کنید و در مورد مسایل روزمره با هم صحبت کنید.این کار شما را به هم نزدیکتر می کند.
11-همسرتان را با القاب شیرین و دلنشین صدا بزنید.اگر همسرتان را با القاب شیرین صدا کنید متوجه خواهید شد که او چقدر خوشحال تر و به پاسخ گویی راغب تر است.
12-با او صحبت کنید.با او در مورد احساسات و خاطرات خوب مورد علاقه اش صحبت کنید.برای صحبت با او وقت بگذارید.گفتن خبر های ناراحت کننده را به وقت مناسب موکول کنید.
13-خوش رو باشید.وقتی همسرتان را ملاقات می کنید شاد ،خوش رو ،دوستانه و مردانه برخورد کنید.چه در ملاقات های دو نفره و چه در جمع دیگران با دیدن او خوش رو باشید.
14-صادق باشید.هرگز به او دروغ نگویید.اگر با او صادق نباشید همسرتان به شما اعتماد نخواهد کرد.همیشه حقیقت را به او بگویید.
15-با او مشورت کنید.اجازه دهید که همسرتان احساس کند که نظراتش برای شما اهمیت دارد.اگر او نظر بهتری نسبت به شما در امری دارد ،در تصمیم گیری خود تجدید نظر کنید.
مشورت کردن با همسرتان باعث بالنگی زندگی مشترک شما می شود.
16-از او به خاطر زحماتش تشکر کنید.از او به خاطر تمام کارهای خوب و زحماتش در زندگی مشترکتان تشکر کنید.این کار به او اعتماد به نفس می دهد.
17-برای همسرتان هدیه بخرید.گاه به گاه برای همسرتان بسته به توانتان هدیه بخرید و با خود به خانه بیاورید.لزومی ندارد که حتما هدیه شما گرانقیمت باشد ولی چیزی باشد که مورد علاقه اش است.
18-به خواسته های منطقی او احترام بگذارید.بدانید که همسرتان نیز دوستان شخصی و خانواده و خویشاوندانی دارد که نیازمند است با آنها دیدار و معاشرت کند و علایق و سرگرمی هایی دارد که دوست دارد آنها را دنبال کند ، او را به انجام این کارها ترغیب کنید و در صورت نیاز با او همراهی کنید.
19-در روابط جنسی نیز عشق و احترام و محبت به همسرتان را در نظر بگیرید.سعی کنید در روابط جنسی نیز خواسته های همسرتان را در نظر بگیرید و به آنها احترام بگذارید.
20-بهترین ها را برای او بخواهید.همواره از خداوند بخواهید که بهترین ها را نصیب شما گرداند .
فراموش نکنید که معنویت بخش مهمی در زندگی بشر امروزیست تا از آسیب ها و نا ملایمتی ها در امان بماند.
تعدادی موش در یک مزرعه زندگی می کردند. موشها روزگار خوشی نداشتند چرا که گربه ای در مزرعه بود که آنها را شکار می کرد. موشها در یک ترس همیشگی به سر می بردند و ممکن بود در هر وقت از شب و روز در چنگالهای تیز گربه چابک قرار گیرند.
موشها جلسه ای تشکیل دادند تا حداقل راهی پیدا کنند که از وجود گربه در اطراف خود باخبر شوند و بتوانند عکس العمل مناسب از خود بروز دهند. طرح های مختلفی مورد بررسی قرار گرفت اما هیچکدام پذیرفته نشد.
در آخر یک موش جوان ایستاد و گفت: «من یک طرح خیلی ساده دارم اما کاملاً مؤثر خواهد بود. همه کاری که باید انجام دهیم این است که یک زنگوله به گردن گربه ببندیم. وقتی صدای زنگوله را می شنویم خواهیم فهمید که دشمن در حال آمدن است.»
همه موشها از طرح ارائه شده شگفت زده شده بودند و آن را تحسین می کردند. در بین همهمه موشها، یک موش پیر بلند شد و گفت: «من هم قبول دارم که طرح موش جوان، طرح بسیار خوبی است.اما اجازه دهید بپرسم: چه کسی زنگوله را به گردن گربه خواهد بست؟»
موشها به یکدیگر نگاه می کردند و هیچ کس حرفی نمی زد. سپس موش پیر گفت: «ارائه راهکارهای غیرممکن خیلی ساده است.»