سطح روغن در موتور خودرو

ارتفاع سطح روغن موتور باید بطور مرتب هر هفته یک بار و یا هر400 کیلومتر یکبار بررسی گردد .

 

این کار بهتر است در هنگامی که درجه حرارت موتور در حد عادی میباشد انجام گیرد.

 

بررسی ارتفاع سطح روغن در موتور بلافاصله پس از خاموش کردن آن ، مقدار حقیقی روغن داخل آنرا مشخص نمیکنند چون هنوز همه روغنها از قسمت های مختلف به داخل مخزن برگشت داده نشده اند.

 

برای تشخیص ارتفاع صحیح روغن خودرو را در سطحی تراز پارک نمائید

 

میله عمق سنج(گیج) را از جای خود خارج نموده وپس از تمییز کردن،مجدداآنرا در جای خودقرار دهید.

 

میله عمق سنج (گیج)رامجددا از جای خود خارج نمائید و با جلوگیری از ریزش روغن آنرا به حالت افقی نگهدارید.

 

سطح روغن باید بین علائم L (LOW) و   F  (FULL)برروی میله عمق سنج باشد.

 

 در صورت پایین تر بودن ارتفاع روغن از علامت  H  یاF   مقدار کافی روغن در موتور بریزید تا ارتفاع آن برابر با علامت با علامت بالائی میله عمق سنج گردد . فواصل علائم روی میله در حدی است که با ریختن کمتر از یک لیتر روغن به داخل موتور ارتفاع سطح آن از علامتLOWبه علامت FULL  صعود خواهد کرد(معمولا مابین علامتLOW  وعلامت FULL  یک عدد بعنوان مقیاس نوشته میشود).

 

 روغن از مجرای در پوش دار واقع در روی درب سوپاپ ها به داخل موتور ریخته میشود .

 

فقط از روغن های مرغوب توصیه شده از طرف کارخانه سازنده خودرو استفاده نمائید.

 

از ریختن روغن اضافی در داخل موتور خودداری شود.زیرا این کار باعث نشت از شمعها و نیز خرابی کاسه نمد میگردد.

 

 سطح روغن در موتور خودرو به زبانی دیگر

 

سرویس دوره ای بازدید و تعویض روغن موتور از مهمترین اولویت های نگهداری خودرو است . توصیه می شود مقدار روغن به طور مداوم بازدید شود و در صورتی که سطح روغن پایین تر از علامت MAXباشد ، حتماً مقداری روغن به آن اضافه کنید تا سطحش بین دو علامت روی گیج قرار گیرد . البته توجه داشته باشید که زیاد بودن روغن نیز به موتور آسیب می رساند . برای چک کردن روغن باید خودرو را روی زمین صاف پارک و صبر کنید تا سرد شود . سپس شاخص روغن(گیج روغن) را بیرون بکشید ، با دستمال آن را پاک کنید و دوباره در محفظه روغن قرار دهید و پس از چند ثانیه دوباره آن را بیرون بکشید . اگر روغن بین دو خط بالا و پایین بود ، مقدار روغن خودرو شما مناسب است . کم شدن روغن موتور یک امر عادی است و بر اساس استاندار تولید کنندگان خودرو معمولاً تا نیم لیتر در هر 10 هزار کیلومتر طبیعی است ( البته در خودروهای مختلف متغیر است ) .

 

اگر مصرف روغن غیر عادی باشد ، باید در اولین فرصت به نمایندگی های مجاز مراجعه کنید .

 

هنگام تعویض روغن ، حتماً به سطح کیفی APIو گریدویسکوزیته روغن مطابق با فصول سال توجه و از روغن های ذکر شده در دفترچه راهنمای خودرو استفاده کنید . اگر این کار را انجام ندهید ، علاوه بر فرسایش سریع و آسیب رسیدن به موتور خودرو ، ممکن است خودرو از شرایط گارانتی نیز خارج شود . در ضمن توصیه می شود همیشه از یک نوع روغن موتور استفاده کنید ، چون تعویض پی در پی نوع روغن ، به دلیل تفاوت در فرمولاسیون آن ها ممکن است باعث واکنش شیمیایی و آسیب رسیدن به موتور خودرو شود

فیلتر روغن

 

فیلتر روغن با توجه به توصیه سازنده با هر بار تعویض روغن یا یکبار در میان(10000 الی 12000 کیلومتر) ، باید تعویض شود . این کار ضمن کاهش مصرف سوخت ، باعث افزایش شتاب و عمر موتور خودروی شما می شود .

آشنایی با قطعات و تجهیزات کنترل صنعتی

در کنار اجرای پروژه های پی ال سی چیزی که کاملا مشهود است استفاده از تجهیزات کنترلی و اتوماسیونی می باشد.در این پست شما می توانید کاتالوگ اغلب تجهیزات کنترلی و اتوماسیون صنعتی را دریافت نمائید.

با تشکر از شرکت الیکا الکتریک بابت ارسال این کاتالوگ.

   دانلود با لینک مستقیم - لینک کمکی

 برای مطالعه ضمیمه که به فرمت PDF می باشد به نرم افزار Adobe Acrobat Reader نیاز است.

مقایسه تابلوهای کنترل معمولی با تابلوهای کنترلی مبتنی بر PLC

امروزه تابلوهای کنترل معمولی ( رله‌ای ) خیلی کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرند. چرا که معایب زیادی دارند. از آنجا که این نوع تابلوها با رله‌های الکترو‌مکانیکی کنترل می‌شوند، وزن بیشتری پیدا می‌کنند، سیم‌کشی تابلو کار بسیار زیادی می‌طلبد و سیستم را بسیار پیچیده می‌کند. در نتیجه عیب‌یابی و رفع مشکل آن بسیار پرزحمت بوده و برای اعمال تغییرات لازم در هر سال و یا بروز کردن سیستم بایستی ماشین را بمدت طولانی متوقف نمود که این امر مقرون به صرفه نخواهد بود. ضمنا توان مصرفی این تابلوها بسیار زیاد است.

با بوجود آمدن PLC، مفهوم کنترل و طراحی سیستم‌های کنترلی بطور بسیار چشمگیری پیشرفت کرده است و استفاده از این کنترلر‌ها مزایای بسیار زیادی دارد. که به برخی از این موارد در زیر اشاره کرده‌ایم. که با مطالعه آن می‌توان به وجه تمایز PLC با سایر سیستم‌های کنترلی پی برد:
سیم بندی سیستم‌های جدید در مقایسه با سیستم‌های کنترل رله‌ای تا 80٪ کاهش می‌یابد.
از آنجاییکه PLC توان بسیار کمی مصرف می‌کند، توان مصرفی بشدت کاهش پیدا خواهد کرد.
توابع عیب یاب داخلی سیستم PLC ، تشخیص و عیب‌یابی سیستم را بسیار سریع و راحت می‌کند.
برعکس سیستم‌های قدیمی در سیستم‌های کنترلی جدید اگر نیاز به تغییر در نحوه کنترل یا ترتیب مراحل آن داشته باشیم، بدون نیاز به تغییر سیم‌بندی و تنها با نوشتن چند خط برنامه این کار را انجام می‌دهیم. در نتیجه وقت و هزینه بسیار بسیار اندکی صرف انجام اینکار خواهد شد.
در مقایسه با تابلو‌های قدیمی در سیستم‌های مبتنی بر PLC نیاز به قطعات کمکی از قبیل رله ، کانتر، تایمر، مبدل‌های A/D و D/A و... بسیار کمتر شده است. همین امر نیز باعث شده در سیستم‌های جدید از سیم‌بندی، پیچیدگی و وزن تابلو‌ها به نحو چشمگیری کاسته شود.
از آنجاییکه سرعت عملکرد و پاسخ‌دهی PLC در حدود میکرو‌ثانیه و نهایتا میلی ثانیه است، لذا زمان لازم برای انجام هر سیکل کاری ماشین بطور قابل ملاحظه‌ای کاهش یافته و این امر باعث افزایش میزان تولید و بالا رفتن بازدهی دستگاه می‌شود.
ضریب اطمینان و درجه حفاظت این سیستم‌ها بسیار بالا تر از ماشین‌های رله‌ای است.
وقتی توابع کنترل پیچیده‌تر و تعداد I/O ها خیلی زیاد باشد، جایگزین کردن PLC بسیار کم ‌هزینه‌تر و راحت‌تر خواهد بود.